Το κείμενο αυτό δεν στοχεύει στην κατεδάφιση του ήρωα του 1821, Γιάννη Μακρυγιάννη, που τραυματίστηκε πέντε φορές, πολέμησε για τη λευτεριά της πατρίδας, ανδραγάθησε στην άμυνα και την πολιορκία των Αθηνών, στους Μύλους, στο Νιόκαστρο κ.τ.λ. κι αναδείχθηκε μετά την απελευθέρωση σε αγωνιστή της Δημοκρατίας και μεγάλο λογοτέχνη, δάσκαλο του δημοτικού λόγου, αλλά στην αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας. Ο Μακρυγιάννης δεν υπήρξε μεγάλος στρατιωτικός ηγέτης ούτε πολιτικός. Όσο υπάρχει το ελληνικό έθνος θα μνημονεύει το όνομά του αλλά δεν μπορεί να σταθεί σε καμιά περίπτωση δίπλα στον Ανδρούτσο, τους Υψηλάντηδες, το Μιαούλη, τον Κανάρη, τον Κολοκοτρώνη ή τον Καραϊσκάκη.
Ο Κώστας Βαλέτας έχει γράψει 60 περίπου βιβλία (διηγήματα, δοκίμιο, μυθιστόρημα, θέατρο, μεταφράσεις, κριτική). Μεταφράστηκε σε είκοσι ξένες γλώσσες (ανάμεσά τους αγγλικά, ουκρανικά, τσέχικα, ιταλικά, ρωσικά, γαλλικά, αραβικά, γιαπωνέζικα, κινέζικα, αλβανικά, βουλγαρικά, ρουμάνικα, τουρκικά). Τιμήθηκε με κρατικό βραβείο πεζογραφίας και το 2003 με το ελβετικό βραβείο Μπλαιζ Σαντράρ. Εργάστηκε ως δικηγόρος, διευθυντής ραδιοφωνίας της ΕΡΤ, κι είναι αντιπρόεδρος της Διεθνούς Ένωσης Κριτικών Λογοτεχνίας. Γεννήθηκε στη Λέσβο κι έζησε επτά χρόνια στη Γαλλία και την Ελβετία (1967-1973). Διευθύνει το περιοδικά "Αιολικά Γράμματα", είναι πρόεδρος του Διεθνούς Συνεδρίου που οργανώνεται κάθε χρόνο στη Λέσβο. Προσκλήθηκε και μίλησε σε πολλά πανεπιστήμια σ' όλο τον κόσμο όπου παρουσιάστηκε το έργο του.
Μη Διαθέσιμο
