Οι "Τρεις Ελληνικοί Χοροί" είναι το πέμπτο κατά χρονολογική σειρά καθαρά ορχηστρικό έργο του Μανώλη Καλομοίρη, μετά τη "Ρωμέικη Σουίτα", τη "Συμφωνία της Λεβεντιάς", τις "Νησιώτικες ζωγραφιές" για βιολί και ορχήστρα, και τη "Συμφωνία των Ανίδεων και των Καλών Ανθρώπων". Το έργο γράφτηκε για μεγάλη συμφωνική ορχήστρα και πήρε την οριστική του μορφή στην Πράγα το 1934. Ωστόσο, και τα τρία μέρη από τα οποία αποτελείται έχουν στην πραγματικότητα συντεθεί στην πρωτότυπη μορφή τους πολύ νωρίτερα, ήδη κατά τη δεκαετία του 1910, ως μέρος άλλων συνθέσεων του Καλομοίρη. [...]
(Νίκος Μαλιάρας, από το Εισαγωγικό Σημείωμα)
