Και βέβαια δεν είμαι μια συνηθισμένη κάλτσα.
Με τέτοιο όνομα βαρύ στις πλάτες μου, δηλαδή Ευρυδίκη, είναι δυνατό να ζήσω όπως όλοι οι άλλοι;
Ζούσα μια ευτυχισμένη ζωή στη Ρουχοπολιτεία με τον άντρα μου, τον Ευριπίδη, και άλλους συγγενείς, στο σπίτι των Χατζηχαρομοφάηδων. Μια ωραία πρωία μια ξαφνική κλοτσιά του υιού Χατζηχαρομοφάη με προσγείωσε στο παιδικό δωμάτιο.
Μπρρ! Ένα δωμάτιο όπου βασίλευε η θλίψη και η σιωπή.
"Και γιατί, παρακαλώ;" θα μου πείτε. "Εμείς ξέρουμε ότι στα παιδικά δωμάτια υπάρχει μόνο η χαρά". Λάθος κάνετε, αγαπητοί μου. Τι έχετε να πείτε για τις μαύρες σακούλες που εξαφανίζουν παλιά ρούχα και παιχνίδια; Σακούλες που παίρνουν το δρόμο για την Αποθήκη.
Η αλήθεια είναι ότι οι μαύρες σακούλες με βασάνισαν πολύ και για χάρη τους ξεκίνησα ένα μεγάλο ταξίδι, με την ελπίδα να εγκαταστήσω ξανά τη χαρά στο παιδικό δωμάτιο.
Πού να σας τα λέω, είδα και ένιωσα τόσα πολλά σ' αυτό το μαγικό ταξίδι, που αποφάσισα να σας τα διηγηθώ.
Κάντε λίγη υπομονή. Σσς...
Ξαπλάρετε και γυρίστε με μπρούμυτα, έτσι θα με ακούτε καλύτερα.
Η Αναστασία Ευσταθίου γεννήθηκε στην Αχαΐα το Νοέμβρη του 1966. Οι δυο πρώτες δεκαετίες της ζωής της χρωματίστηκαν με όνειρα αλήτες σε ένα παραθαλάσσιο χωριό της Αχαΐας, την Παραλία Πλατάνου. Με όνειρα και σπουδές στα παιδαγωγικά, στις ανθρωπιστικές επιστήμες, σε μετεκπαιδεύσεις και μεταπτυχιακά... συνεχίζει ακόμα να γοητεύεται από το ταξίδι της μάθησης.
Ζει με την οικογένειά της στην Ακράτα. Ψάχνει το αντιβιοτικό σε αυτήν την άχαρη πραγματικότητα, σταλάζοντας μελάνι στο χαρτί, συμμετέχοντας σε πολιτιστικές δράσεις, διδάσκοντας στη σχολική τάξη, εμπνέοντας τους μαθητές της να δρουν σε καινοτόμα προγράμματα, στήνοντας Διαδικτυακούς Λογοτεχνικούς Διαγωνισμούς, διευθύνοντας ένα δημοτικό σχολείο, υλοποιώντας "Μαγικές Βιβλιοαποδράσεις" με μαθητές και δασκάλους, επιμορφώνοντας μέσα από βιωματικά σεμινάρια και ημερίδες εκπαιδευτικούς της Πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης στις Καινοτόμες Δράσεις Ενίσχυσης της Φιλαναγνωσίας του Ε.ΚΕ.ΒΙ. και συνεχίζει... ξύνοντας ανελέητα τα μολύβια της μήπως με την αιχμηρή τους μύτη κατορθώσουν να αποτυπώσουν σταγόνες της ανησυχίας της στο λευκό χαρτί.
Ξεπροβοδίζει τα γραπτά της σε εκπαιδευτικά περιοδικά, στον τοπικό τύπο, στο Λογοτεχνικό Ημερολόγιο του Σωματείου της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς, σε πολιτιστικές δράσεις, στο θεατρικό σανίδι, σε συνέδρια, βιβλιοπαρουσιάσεις και δικτυακούς τόπους. Κρατά τη στήλη "Βιβλία για Νέους" στον Μαγικό Κόσμο της βραβευμένης ηλεκτρονικής εφημερίδας Kos Voice.
Με το παιδικό μυθιστόρημα: "Μια κάλτσα που τη λέγαν Ευρυδίκη", Ν. Σύνορα Λιβάνη, ξεκίνησε το 1999 ένα μεγάλο ταξίδι χορεύοντας με τις λέξεις και συνεχίζει ακόμα τις πτήσεις στην παιδική λογοτεχνία με την "Κόρη των Αιγών", (2002), Α.Α. ΛΙΒΑΝΗ, "Το ατύχημα του Αϊ- Βασίλη", (2005), Α.Α. Λιβάνη (το βιβλίο προτείνεται από το σχολικό εγχειρίδιο γλώσσας, "Πετώντας με τις λέξεις" της Δ΄ τάξης), "Μαθαίνω να γράφω κείμενα" για την Δ΄ τάξη, 2007, Μεταίχμιο, "Χριστούγεννα στη Γελανδία", (2009), Α.Α. Λιβάνη, "Με το Μελάνι της Σουπιάς", (Βραβείο Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς, 2007) Α.Α. Λιβάνη (2010) και τη Γερακίνα και τον Πρίγκιπα Νερένιο, εκδ. Κόκκινη Κλωστή Δεμένη (2012) που κυκλοφόρησε και σε εκπαιδευτικό λογισμικό.
Έχει χαμογελαστά όνειρα τα οποία μοιράζεται με τους αναγνώστες της. Επεισόδια από αυτά τα όνειρα μπορείτε να παρακολουθήσετε στην προσωπική της ιστοσελίδα: www.anastasiaefstathiou.gr
