Μετέωρο ανάμεσα στη μικροαστική φρίκη και τη γλυκόπικρη νοσταλγία, αποτίει φόρο τιμής σε όλες τις φυλές του παραλόγου: νεόπλουτοι και πεθερές, νύφες με προίκα ή χωρίς προίκα, άσπονδα σόγια, γαμπροί με πτυχίο, ομοφυλόφιλοι οικογενειάρχες και υπάλληλοι με ανεξιχνίαστους χαρτοφύλακες παρουσιάζονται με οξυδέρκεια αλλά χωρίς μίσος. Τι κάνουν λοιπόν αυτές οι ιστορίες; Μας γυρίζουν πίσω στον γραφικό μικρόκοσμο της επαρχιακής ζωής; Η μήπως αφήνουν να φανεί, χάρη σε μια υπόγεια ειρωνεία, οτι η μικρή μας πόλη δεν είναι πια αυτό που ήταν;
Ο Γιώργος Μ. Χατζηστεργίου γεννήθηκε στα Τρίκαλα το 1955. Σπούδασε Πολιτικός Μηχανικός στο ΕΜΠ και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στην Αγγλία. Διατηρεί στην Αθήνα Γραφείο Μελετών ειδικών τεχνικών έργων και είναι μέλος επιστημονικών επιτροπών του ΤΕΕ και του ΥΠΕΧΩΔΕ, καθώς και συγγραφέας των βιβλίων "ΣύνΕργον" με αντικείμενο τεχνολογικά και οικονομικά ζητήματα των κατασκευών. Στον κόσμο των ιδεών έχει εμφανιστεί με μια σειρά δοκιμίων στο Βήμα της Κυριακής και στα "Ενθέματα" της Κυριακάτικης Αυγής, όπου με όχημα τις κατασκευές και τα τεχνικά έργα επιχειρείται η διερεύνηση γενικότερων κοινωνικών εξελίξεων. Στον χώρο της λογοτεχνίας έχει εμφανιστεί πρώτα με το βιβλίο του "Μικρή πόλη, μεγάλα μυστικά" (εκδόσεις Αλεξάνδρεια) και με το μυθιστόρημα "Σου έχει μείνει καθόλου περιουσία;".
