Η μοναδική καταγεγραμμένη "επιδημία γέλιου" ξέσπασε σε ένα σχολείο της Τανζανίας το 1962. Περισσότεροι από διακόσιοι έφηβοι και νεαρά άτομα καταλήφθηκαν από επαναλαμβανόμενες εκρήξεις υστερικού γέλιου και κλάματος, κατάσταση που διήρκεσε λίγους μήνες. Αν και δεν βρέθηκε ο αιτιολογικός παράγοντας, το περιστατικό αυτό υποδηλώνει την κοινωνική και μεταδοτική πλευρά του γέλιου. [...]
Ο Θανάσης Ντινόπουλος είναι καθηγητής Ανατομικής και Ιστολογίας της Κτηνιατρικής Σχολής του ΑΠΘ και διευθυντής του ομώνυμου Εργαστηρίου. Διετέλεσε πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας για τις Νευροεπιστήμες. Εκτός από Ανατομική και Ιστολογία, διδάσκει το μάθημα επιλογής Εγκέφαλος και τέχνη καθώς και θέματα της ειδικότητάς του σε μεταπτυχιακά προγράμματα της Ιατρικής Σχολής του ΑΠΘ και του Τμήματος Κοινωνικής και Εκπαιδευτικής Πολιτικής του Πανεπιστημίου Μακεδονίας. Είναι συγγραφέας 40 επιστημονικών άρθρων δημοσιευμένων σε έγκυρα διεθνή νευροεπιστημονικά περιοδικά και 50 ανακοινώσεων σε ελληνικά και διεθνή συνέδρια. Έχει συγγράψει κεφάλαια για τα βιβλία "Handbook of Chemical Neuroanatomy" και "Vision and Visual Disfunction" και το βιβλίο "Συγκριτική ανατομική των κατοικίδιων θηλαστικών: Περιφερικό νευρικό σύστημα, αυτόνομο νευρικό σύστημα, αισθητήρια όργανα" (University Studio Press). Έχει μεταφράσει τα βιβλία "Εσωτερική όραση: Μια εξερεύνηση της τέχνης και του εγκεφάλου" του Semir Zeki και "Φαντάσματα στον εγκέφαλο" του V. S. Ramachandran (Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης). Τέλος, είναι συγγραφέας τριών εκλαϊκευτικών βιβλίων με τίτλους "Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο. Μια νευροβιολογική ανάγνωση", "Νευροηθική και εγκέφαλος και τέχνη (Επιστημονικές Εκδόσεις Παρισιάνου).
