Όταν έπεσε τυχαία στα χέρια του Νικόλαου το Excelsior, ένα απ' τα μεγαλύτερα διαμάντια του κόσμου, στο αδαμαντωρυχείο του Γιοχάνεσμπουργκ, δεν μπορούσε να φανταστεί την πορεία της διαδρομής του, ούτε βέβαια τις συνέπειες που θα του επιφύλασσε η ζωή.
Η φαρμακερή, αφρικανική, μαύρη μάμπα σηματοδότησε το ξεκίνημα των περιπετειών της οικογένειας Αργυρίου, σε μια διαχρονική πορεία, ανάμεσα στην Αθήνα, το Γιοχάνεσμπουργκ, το Άμστερνταμ, το Παρίσι, τη Μασσαλία και την Τζέντα.
Ο Αλκιβιάδης, κεντρικός ήρωας του μυθιστορήματος, αδικημένος από τη ζωή, βίωσε την ορφάνια, τη μοναξιά και τα πολλαπλά χτυπήματα της μοίρας και δε δικαιώθηκε ποτέ.
Σημαντικό ρόλο έπαιξε η ματαιοδοξία της άπληστης Λιλής, που πίστεψε πως θα μπορούσε ν’ ανεβεί τα σκαλοπάτια της αριστοκρατίας και να επιβληθεί σ’ αυτή, με τη γοητεία της και την επίδειξη χλιδής.
Όσες εκπλήξεις, όμως, κι αν επιφύλασσε η μοίρα, μοναδικός καταλύτης υπήρξε πάντα η ανυπέρβλητη κι ανιδιοτελής φιλία των ηρώων, που σε κάθε περίπτωση απέδιδε "τα του Καίσαρος τω Καίσαρι".
Τελικά, ίσως κάποιες υπερκόσμιες δυνάμεις καθορίζουν τη μοίρα μας και κάποιος κριτής αποδίδει δικαιοσύνη, σαν Θεία Δίκη.
Ο Ανδρέας Γούτης, γόνος προσφυγικής οικογένειας από τη Μικρά Ασία, γεννήθηκε και μεγάλωσε σε μια εργατική συνοικία του Πειραιά. Από μικρός είχε καλλιτεχνικές ανησυχίες σε διάφορους τομείς, ωστόσο, λόγω οικογενειακών καταβολών, οδηγήθηκε σε διαφορετικές ατραπούς, χωρίς ν' απεμπολήσει τα όνειρά του. Με σπουδές, τόσο στη Γαλλία όσο και στην Ελλάδα, απέκτησε τα απαιτούμενα τυπικά προσόντα, για να υπηρετήσει διδάσκοντας στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, με ιδιαίτερες επιδόσεις στην παιδαγωγική επιστήμη. Κατά τη διάρκεια της διδακτικής του πορείας, έγραψε μια σειρά από αξιόλογα επιστημονικά συγγράμματα προς χρήση των φοιτητών. Το βιβλίο "Δάσκαλε... όταν δίδασκες" (εκδόσεις Ιωλκός, 2012) η πρώτη του εμφάνιση στην ελληνική λογοτεχνία, έτυχε ενθουσιώδους υποδοχής απ' το αναγνωστικό κοινό, αποκομίζοντας εξαιρετικές κριτικές.
