Μουσική για τη μικρή οθόνη

Αυτή η έκδοση είναι ένα παλιό χρέος που αναβλήθηκε για πολλά χρόνια. Πάντα υπήρχε και θα υπάρχει κάτι καινούργιο που πρέπει να ολοκληρωθεί και πάντα το παλιό χρέος περιμένει... Πόσο όμως ακόμη; Έχουν περάσει 47 χρόνια από την πρώτη μου δουλειά στη μικρή οθόνη. Μόλις είχα επιστρέψει από το Παρίσι, μόλις είχε κυκλοφορήσει η Μεγάλη Αγρύπνια με τη Μαρία Φαραντούρη και μόλις είχα δοκιμάσει την τύχη μου στο θέατρο (Το ημέρωμα της στρίγγλας σε σκηνοθεσία Σταύρου Ντουφεξή) και στον κινηματογράφο (Το χρονικό μιας Κυριακής του Τάκη Κανελλόπουλου και Πολεμόντα του Δημήτρη Μαυρίκιου). Και να, ξαφνικά χτυπάει το τηλέφωνο και ζητάει να με δει η κυρία Ελβίρα Ράλλη για τη νέα της παραγωγή στην τηλεόραση, τη Γαλήνη του Βενέζη (Εκδόσεις Λυχνάρι). Δεν θα ξεχάσω τα σχόλιά της όταν άκουσε το βασικό θέμα της Γαλήνης. "Ξέρεις τι έχεις κάνει; Είναι όλο το έργο μέσα στη μουσική σου!". Σ' εκείνη την πρώτη απόπειρα έβγαλα όλη μου την αγάπη για τον Βενέζη και τη συγκίνηση από το έργο του. Ακόμη θυμάμαι τον εαυτό μου να κατεβαίνω τα σκαλιά στο υπόγειο ERA, στη Σταδίου, γεμάτη ταραχή και ανασφάλεια, να συναντάω τον υπέροχο Διακογιώργη στο σαντούρι, τον Ταχιάτη στο τσέλο, τον Αραπίδη στο φλάουτο, τον Ζουγανέλη στην τούμπα και τον παραδοσιακό οργανοπαίχτη Βασιλάρη στη φλογέρα. Ήταν η πρώτη μου επαφή με μουσικούς για τη μικρή οθόνη. Πήγε τόσο καλά κι αγαπήθηκε από τον κόσμο, που θυμάμαι όταν πήγα για πρώτη φορά στα Κύθηρα, ένα χρόνο μετά, μου προσέφεραν δωρεάν κατάλυμα για να μ' ευχαριστήσουν.