Το 1935, κυκλοφόρησε στην Αργεντινή το βιβλίο που θ' αποδεικνυόταν το δημοφιλέστερο απ' όλα όσα είχε ή έμελλε να εκδώσει ως το θάνατό του ο Χόρχε Λουίς Μπόρχες: η "Παγκόσμια ιστορία της ατιμίας" ("Historia universal de la infamia"), βασικός κορμός της οποίας ήταν επτά κείμενα, δημοσιευμένα στην εφημερίδα "Critica" μεταξύ 1933 και 1934, τα οποία πραγματεύονταν τον βίο και την πολιτεία επτά διαβόητων κακούργων της Ιστορίας.
Το 2004, ο ουαλός συγγραφέας Ρις Χιουζ αποφάσισε να... συμπληρώσει την πινακοθήκη του Μπόρχες, εν είδει κινηματογραφικού sequel, με άλλα επτά κακόφημα πορτρέτα και να τα εκδώσει υπό τον τίτλο "Νέα παγκόσμια ιστορία της ατιμίας" ("A New Universal History of Infamy"), συμπληρώνοντας τα, κατά το καθαγιασμένο πρότυπο, με διηγήματα, παραβολές και παρωδίες με τον τρόπο του Μπόρχες.
Ένα απολαυστικό, σπαρταριστό βιβλίο που, ακολουθώντας την οικουμενική συνταγή του μεγάλου δασκάλου, δε διστάζει να ανακατέψει Ιστορία, μαθηματικά και λογική στην απύθμενη χύτρα του μεταμοντέρνου.
Ο Ρις Χιουζ γεννήθηκε το 1966 στο Cardiff της Ουαλίας. Πρόκειται για πολυγραφότατο συγγραφέα με επιρροές από τους Italo Calvino, Milorad Pavic, Jorge Louis Borges, Vladimir Nabokov, και από το λογοτεχνικό ρεύμα OuLiPo. Το έργο του χαρακτηρίζεται από στοιχεία εκκεντρικότητας, σουρεαλισμού και παρωδίας.
