O Γεώργιος Φιλάρετος υπήρξε μια ιδιάζουσα μορφή της νεότερης πολιτικής μας ιστορίας ο οποίος δεν εντάχθηκε σε κομματικούς σχηματισμούς -υπήρξε πάντοτε ανεξάρτητος υποψήφιος βουλευτής- και αγωνίστηκε για τη δημιουργία κομμάτων αρχών, επιχειρώντας να μεταμορφώσει το ελληνικό πολιτικό σκηνικό με προσωπικά μέσα, όπως η έκδοση εφημερίδων, η δημοσίευση σχετικών συγγραμμάτων, οι αγορεύσεις του στη Βουλή και η δράση του για την αναδιοργάνωση της λειτουργίας όλων των φορέων της Δικαιοσύνης στην Ελλάδα.
Η παρούσα βιβλιογραφική έρευνα αποσκοπεί στην παρουσίαση του συνόλου των νομικού περιεχομένου δημοσιευμάτων του Γ. Φιλαρέτου, ώστε να καθίσταται ευχερής η μελέτη και η αξιολόγηση του έργου του από τους νεότερους μελετητές. Για μια περίπου τριακονταετία από το θάνατό του το 1929 ο Γ. Φιλάρετος, ο επωνομαζόμενος "Πατήρ της Ελληνικής Δημοκρατίας", αγνοήθηκε παντελώς από την ελληνική ιστοριογραφία. Παρόλο που σύσσωμη η πολιτική ηγεσία αναγνώρισε τότε τους αγώνες του για την καθιέρωση δημοκρατικού πολιτεύματος στην Ελλάδα "διά γνησίου δημοψηφίσματος", υπογραμμίζοντας την εμμονή του στα δημοκρατικά ιδεώδη κατά την κοινοβουλευτική του θητεία, την πλούσια συγγραφική του δημιουργία και την επαρκέστατη νομομάθειά του, δεν υπήρξε συστηματική μελέτη και αποτίμηση του πολύμορφου έργου του.
