Ο διάλογος συνιστά ταυτόχρονα ένα θεολογικό, ανθρωπολογικό, κοινωνιολογικό, θρησκειολογικό και εκκλησιαστικό εργαλείο. Είναι ο μόνος τρόπος επικοινωνίας μεταξύ των λογικών όντων αλλά και μεταξύ των θεσμών.
Θεμελιώνεται δε και στα τέσσερα στοιχεία της κατ’ εικόνα Θεού δημιουργίας του ανθρώπου: λογικό, κοινωνικό, αυτεξούσιο, κυριαρχικό επί της κτίσεως.
Ο διάλογος συνιστά τρόπο ενδο-τριαδικής κοινωνίας, κοινωνίας Θεού και ανθρώπων, σχηματισμού της εαυτο-ταυτότητας του ανθρώπου, ενεργοποίησης των διαπροσωπικών σχέσεων, εξισορρόπησης των πάσης φύσεως αντίρροπων συμφερόντων, προσέγγισης των Θρησκειών, κυρίως όμως τρόπο βίωσης της εκκλησιαστικότητας, αλλά και τρόπο επιβεβαίωσης της οικουμενικότητας της Ορθοδοξίας.
Ο Απόστολος Β. Νικολαΐδης γεννήθηκε στο Βασιλικό Ιωαννίνων. Σπούδασε θεολογία στα πανεπιστήμια Αθηνών και Βόννης. Μεταπτυχιακές σπουδές στην πολιτική θεολογία, πολιτική ηθική, φιλοσοφία, ψυχολογία και κοινωνιολογία της θρησκείας έκανε στα πανεπιστήμια Βόννης και Μπόχουμ της Γερμανίας. Είναι αριστούχος διδάκτορας και τώρα αναπληρωτής καθηγητής του τμήματος κοινωνικής θεολογίας του πανεπιστημίου Αθηνών. Διδάσκει κοινωνιολογία, φιλοσοφία και ψυχολογία της θρησκείας, χριστιανική ηθική, κοινωνιολογία και οικουμενική κίνηση.
