H μελέτη της ιστορικότητας, της καθημερινής ζωής και κουλτούρας των ψαράδων του Mεσολογγίου και του Aιτωλικού φανερώνει τη σημασία που είχε η εκμετάλλευση των πόρων της λιμνοθάλασσας για τη διατήρηση της κοινωνικής και πολιτισμικής συνοχής τους και για την επιβίωσή τους. Φανερώνει επίσης ότι η οικονομία δεν αποτελεί τον μοναδικό ρυθμιστικό παράγοντα των κοινωνικών σχέσεων και ότι η διαχείρηση των αλλαγών και των κρίσεων μπορεί να ανήκει εξίσου στην οικογένεια, στην κοινωνική ομάδα και στην τοπική κοινωνία.
Oι ψαράδες ασκούν τη δραστηριότητα της αλιείας στηριζόμενοι στην οικογενειακή τους βάρκα ή στην μικροσυνεταιριστική τους οργάνωση, με μέσα, τρόπους και συμπεριφορές που χαρακτηρίζονται "παραδοσιακές". Όμως αυτή η παραδοσιακότητα δεν αποτελεί μία απλή επιβίωση, αλλά συνθέτει μια σχετικά σύγχρονη "παράδοση", όπου το ψάρεμα απαιτεί ειδικευμένη γνώση και τεχνική και οι "παραδοσιακοί ψαράδες" και οι οικογένειές τους είναι αναγνωρισμένοι κοινωνικά συντελεστές της αλιευτικής επιχείρησης μικρής κλίμακας. Πρόκειται για μορφές κοινωνικών δυνάμεων που συνθέτουν μία ενσυνείδητη κοινωνία πολιτών, ικανή να αναπαράγεται και να ανασυγκροτεί μια πολυσήμαντη τοπική πολιτιστική ταυτότητα, η οποία εγγράφει τη δική της πρόταση για την επιβίωση και την ενσωμάτωση.
Η Κωνσταντίνα Μπάδα γεννήθηκε στο Αγρίνιο. Σπούδασε φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Το 1983 έλαβε το διδακτορικό της δίπλωμα με τίτλο "Η αθηναϊκή φορεσιά κατά την περίοδο 1687-1834" (Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, 1983). Είναι καθηγήτρια κοινωνικής λαογραφίας στο Τμήμα Ιστορίας - Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Από το 1984 είναι μέλος του διδακτικού και ερευνητικού προσωπικού του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας στο ίδιο πανεπιστήμιο (στον Τομέα Λαογραφίας). Κατά την μεταδιδακτορική της έρευνα, διεύρυνε τα επιστημονικά της ενδιαφέροντα και προς τον ευρύτερο χώρο της ανθρωπολογίας στο Τμήμα Κοινωνικής Ανθρωπολογίας του Πανεπιστημίου του Cambridge (1986-87) και στα αντικείμενα της προφορικής ιστορίας και των γυναικείων σπουδών στο Τμήμα Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου του Essex (1997-98). Το εκπαιδευτικό και ερευνητικό της έργο εστιάζεται στην ανίχνευση της ιστορικότητας του λαϊκού πολιτισμού και της καθημερινής ζωής, στη μελέτη των πολιτισμικών ταυτοτήτων, στην προφορική ιστορία, στη μελέτη, τη διατήρηση και την ορθολογική διαχείριση των πολιτισμικών πόρων. Έχει δημοσιεύσει άρθρα σε ελληνικά και διεθνή περιοδικά, βιβλιοκρισίες, έχει συμμετάσχει σε συνέδρια και επιστημονικές ημερίδες, έχει οργανώσει ημερίδες και εκθέσεις και έχει εκπονήσει ερευνητικά προγράμματα. Οι αυτοτελείς δημοσιεύσεις της ενδεικτικά είναι: "Paul Sant Cassia and C. Bada", "The making of modem Greek family. Marriage and exchapge in nineteenth century" (Cambridge Univ. Press, Αθήνα -Κέιμπριτζ 1992), Μπάδα Κωνσταντίνα, "Ενδυματολογικοί κώδικες της παιδικής - νεανικής ηλικίας. Το κοινωνικο-ιστορικό τους ισοδύναμο" (Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, Δωδώνη, Παράρτ. αριθμ 48, Ιωάννινα 1993).
