Τα ερωτήματα που βάζει η φιλοσοφία δεν μπορούν ν᾿ απαντηθούν με βεβαιότητα. Σε όλες τις απαντήσεις υπάρχει το «πιθανόν» και το «ίσως». Παρ’ όλα αυτά, η ύπαρξη του Θεού θεωρείται -από αρχαιοτάτων χρόνων- δεδομένη σε όλους τους λαούς. Ένας καλός Θεός πολεμάει αέναα το κακό. Και ποιο είναι το κακό; Δεν είναι ο άνθρωπος που οι ισορροπίες του είναι ρευστές, μεγαλώνει και ζει με αυτή την πάλη εντός κι εκτός;
Συνήθως το καλό νικάει τις δυνάμεις του κακού, αλλά η πραγματικότητα δεν είναι ποτέ τόσο απλή. Η μάχη του καλού με το κακό δεν είναι εύκολη. Έχει απώλειες. Όσο υπάρχει διαφθορά, πλουτισμός κι εξουσία, θα βλέπουμε το κακό να υπερισχύει. Αρχέγονος ο πόλεμος αυτός, θα γίνεται μέχρι συντέλειας του κόσμου. Είναι θέμα ανεξάντλητο, που επιτρέπει στη λογοτεχνία ν᾿ αφιερωθεί ολοκληρωτικά.
Μέσα στις σελίδες αυτού του βιβλίου, μαίνεται άλλη μια μάχη ανάμεσα στο καλό και το κακό, περιστοιχισμένη από τους πέτρινους τοίχους ενός μοναστηριού σε μια ημιορεινή περιοχή, κοντά σ᾿ ένα χωριό. Ποιο θα επικρατήσει;
Φωνάζει και ζητάει βοήθεια η ιερά μονή:
«Κύριε ἐκέκραξα πρὸς σέ, εἰσάκουσόν μου, εἰσάκουσόν μου, Κύριε. Κύριε, ἐκέκραξα πρὸς σέ, εἰσάκουσόν μου· πρόσχες τῇ φωνῇ τῆς δεήσεώς μου, ἐν τῷ κεκραγέναι μὲ πρὸς σέ· εἰσάκουσόν μου, Κύριε.»
Ὁ ἔχων ὦτα ἀκούειν ἀκουέτω!
