Πάντα με γυρόφερνε η ιδέα να μιλήσω για τον πατέρα μου. Να γράψω για τα χρόνια που τον έζησα, τα παιδικά μου χρόνια. Από τότε που αρχίζω να θυμάμαι μέχρι την ημέρα που τον έχασα.
Η αγάπη και η εμπιστοσύνη που μου έδειξε ο πατέρας μου καθόρισαν τη μετέπειτα ζωή μου.
Από τα οκτώ του χρόνια ήταν ταγμένος στο ιερατικό σχήμα, ακολουθούσε τον παππού του, ιερέα του χωριού, Παπα-Μιχάλη τον φώναζαν και καμάρωνε.
Πήγε στρατιώτης τέσσερα χρόνια στη Μικρά Ασία· πολέμησε για την πατρίδα. Όταν γύρισε, σπούδασε παπάς και δάσκαλος στην Ιερατική Σχολή Τριπόλεως. Πίστευε, ήταν δραστήριος, ασυμβίβαστος και αντιεξουσιαστικός.
Το όνειρό του ήταν να ανοικοδομήσει μια εκκλησία που είχε γκρεμίσει ο μεγάλος σεισμός. Κι όταν πήγε να βοηθήσει τα τρία ορφανά ανίψια του, βρήκε τον μπελά του.
Ήρθε ο πόλεμος. Στην Κατοχή έκανε το μυλωνά για να θρέψει τα παιδιά του. Ακολούθησαν οι πρώτες ημέρες της απελευθέρωσης. Καταστάσεις ανώμαλες, ανεξέλεγκτες... Τον προειδοποίησαν να φύγει, να κρυφτεί έως ότου εξομαλυνθούν τα πράγματα. Δε φοβήθηκε γιατί ήταν καθαρός, αυτό ήταν το θανάσιμο λάθος του.
Ο Τάκης Κατσουλίδης γεννήθηκε στη Μεσσήνη, το 1933. Σπούδασε χαρακτική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας, με δάσκαλο το Γιάννη Κεφαλληνό. Από το 1962-1966 συνέχισε τις σπουδές του στην Ecole des Beaux Arts στο Παρίσι με υποτροφία του Ι.Κ.Υ. Ασχολήθηκε κυρίως με την ξυλογραφία με καθηγητή τον Cami και λιθογραφία με τον Ε.Clairin. Παράλληλα, ειδικεύθηκε στην τέχνη του βιβλίου στη Σχολή Estienne.
Από το 1971-1976 ήταν διευθυντής της Διακοσμητικής Σχολής Α.Τ.Ο. (Δοξιάδη). Είχε την καλλιτεχνική επιμέλεια των εκδόσεων της Εθνικής Τραπέζης για πολλά χρόνια. Είναι καθηγητής της Σχολής Γραφικών Τεχνών του ΤΕΙ της Αθήνας και προϊστάμενος του τμήματος Γραφιστικής από το 1978-1986. Σχεδίασε ταπισερί για την τράπεζα Hellenic Canadian Trust στον Καναδά, για την Atlantic Bank της Νέας Υόρκης και έξι μεγάλες μεταξοτυπίες για το υποκατάστημα της Εθνικής Τραπέζης στι Σικάγο. Φιλοτέχνησε Κυπριακά και Ελληνικά Γραμματόσημα. Διετέλεσε καλλιτεχνικός Σύμβουλος της Ασπιώτη-ΕΛΚΑ 1986-1988.
Σχεδίασε δύο νέα ελληνικά αλφάβητα για τη φωτοστοιχειοθεσία (AGFA) "Απολλώνια" και "Κατσουλίδης". Είναι καλλιτεχνικός Σύμβουλος της Εταιρίας Ελληνικών Τυπογραφικών Στοιχείων. Έχει κάνει λευκώματα τέχνης με χαρακτικά, όπως "Παλατινή ανθολογία" με 10 λιθογραφίες, έκδοση του ιδίου 1979. "Παιωνίες της Ελλάδος" με 12 λιθογραφίες, έκδοση Μουσείου Γουλανδρή 1983. "Ημικύκλιο" με 7 λιθογραφίες και ποιήματα Γιάννη Ρίτσου, έκδοση Υ. Κατσουλίδη 1989. "Μάνη" με 10 ξυλογραφίες, κείμενα Νικήτα Νιφάκη. Εισαγωγή και έκδοση Ν. Γρηγοράκη 1992.
Έχει παρουσιάσει 12 ατομικές εκθέσεις ζωγρααφικής και χαρακτικής στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Συμμετείχε σε πολλές Μπιεννάλε και διεθνείς εκθέσεις. Το 1961 πήρε το Α΄ Βραβείο χαρακτικής στην Πανελλαδική Έκθεση Νέων, και μετάλλιο στην Διεθνή Έκθεση Ζωγραφικής για το βραβείο της Ευρώπης, Οστάνδη 1976. Έργα του υπάρχουν στην Αθήνα, Εθνική Πινακοθήκη, Μουσείο Βορρέ, Γεννάδειο Βιβλιοθήκη. Στη Θεσσαλονίκη, Μουσείο Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης. Στο Παρίσι, Εθνική Βιβλιοθήκη (Cabinet des Estampes) και σε πολλές ιδιωτικές συλλογές στην Ευρώπη και στην Αμερική.
