Επί 377 ολόκληρα χρόνια (1456-1833), πέντε φορές τη μέρα ο μουεζίνης (λειτουγός θρησκευτικός του Ισλάμ) καλούσε τους πιστούς μουσουλμάνους της Αθήνας σε προσευχή πάνω από τον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης. Εκεί, με τρόπο προκλητικό, κυμάτιζε μόνιμα και το μπαϊράκι των Τούρκων με τη μισοφέγγαρη.
Αλλά και οι Ρωμιοί ραγιάδες της Αθήνας ανενόχλητοι προσεύχονταν στα σπίτια και στις πάμπολλες εκκλησίες τους, απευθύνοντας στον Ένα και Μοναδικό Θεό τις προσευχές και τις ικεσίες τους.
Μάλιστα, δια μέσου της θρησκείας τους, κατακτητές και κατακτημένοι δημιουργούσαν σχέσεις φιλικές. Συμβίωναν Ρωμιοί και Τούρκοι δημιουργικά. Και αντιμετώπιζαν κοινούς εχθρούς και φυσικά φαινόμενα υπεύθυνα και μονιασμένα. Κι ακόμα, σε κρίσιμες ιστορικές στιγμές, έκαναν ανθρωπιστικές υπερβάσεις πέρα από φυλετικές διακρίσεις, μίση και διαφορετικές αντιλήψεις, φθάνοντας μέχρι και την αυτοθυσία! Αυτό που έκανε ο Τελευταίος Καδής της Αθήνας Χατζή Χαλήλ Εφένδης υπέρ των Ρωμιών Χριστιανών, δικαιώνοντας ιστορικά την πνευματική ελευθερία και την ηρωική προσφορά που πρέπει να έχει ο άνθρωπος προς οποιονδήποτε άνθρωπο. Αφού, τελικά, κατά τον ποιητή Γιουνούς Εμρέ:
"Σοφοί και ανίδεοι, αντάρτες και υπάκουοι
είναι όλοι δούλοι του Θεού".
Ο συγγραφέας Δημήτρης Φερούσης γεννήθηκε στο Πειραιά. Σπούδασε νομικά και θεολογία. Εργάστηκε ως δημοσιογράφος, σύμβουλος δημόσιων σχέσεων, ειδικός σύμβουλος του Υπουργείου Αιγαίου και δίδαξε μαθήματα επικοινωνίας και δεοντολογίας. Έχει γράψει πάνω από σαράντα βιβλία ποιητικά, θεατρικά, παιδικά, πεζογραφήματα και ιστορικά μυθιστορήματα. Επίσης βιβλία με άρθρα, δοκίμια και ραδιοφωνικές ομιλίες.
Έχει κάνει επίσης διαλέξεις και ομιλίες σε όλη την Ελλάδα και πήρε μέρος σε πλήθος σεμινάρια και συνέδρια εντός και εκτός της Ελλάδας. Ανήκει σε επιστημονικά και λογοτεχνικά σωματεία και κατά καιρούς έλαβε διάφορες διακρίσεις για το λογοτεχνικό του έργο και παρασημοφορήθηκε.
