Η νεοελληνική ιστορία ως ποδοσφαιρική αγωνία. Ο Λάκης ο Φονιάς, ο Παντελής, που γεννήθηκε μέσα στη μεγάλη περιοχή του γηπέδου της Τούμπας, και η Βασούλα, που δεν βρήκε τον ιππότη της αλλά μια φανέλα. Ένα σεντόνι, όχι αυτό του Τσάμπιονς Λιγκ, κλεμμένο από μια μπουγάδα στο Περιστέρι. Ένας τερματοφύλακας στη φυλακή και η ποίηση της ήττας. Η μέρα που πήραμε το Ευρωπαϊκό - ο καιρός των Ελλήνων στη σέντρα. Ο Σπύρος και η Αμαλία, που η μάνα της τη φώναζε Αμελί. Η Θύρα 7 και το Λίβερπουλ, η πόλη με τους ενενήντα έξι τερματοφύλακες. Ο Κρις Ανάστος, μετανάστης στη Νότια Αφρική, και ο Νέλσον Μαντέλα γιατί η μπάλα δεν είναι πάντα στρογγυλή.
Λένε πως το ποδόσφαιρο είναι ο μόνος πόλεμος χωρίς νεκρούς. Όμως δεν είναι πάντα έτσι. Μελόδραμα βλέπεις η ζωή.
Ο Δημήτρης Κωστόπουλος γεννήθηκε στο Περιστέρι όπου εργάστηκε για χρόνια ως καθηγητής. Σήμερα είναι προϊστάμενος στα Γενικά Αρχεία του Κράτους. Συνεργάτης σε εφημερίδες ("Πρώτη", "Καθημερινή", "Ελευθεροτυπία", "Αυγή") και περιοδικά ("Νέα Οικολογία", "Σύγχρονη Εκπαίδευση", "Ιδεοκίνηση", "Ιστορικά Θέματα" κτλ). Έγα του είναι:
- "Τα Δίπροκα", εκδ. "Δίπτυχο" 1991
- "Βαλκάνια: Η οικογεωγραφία της οργής", εκδ. "Στοχαστής" 1993, β΄ έκδοση 1995
- "Ο Νταβέλης στο Σικάγο: Το γουέστερν της ανάπτυξης", εκδ. "Ευώνυμος" 2007.
