Οι κόρες του λαβύρινθου μυθιστόρημα λυρικό, ερεθιστικό και υποβλητικό, εξερευνά τη δύναμη της θαμμένης μνήμης και την ισχύ του παρελθόντος πάνω στο παρόν. Ήταν στη shortlist για το βραβείο Runciman 2022.
Μήπως όλοι ζούσαν με κάποια κρυφή απώλεια μέσα τους; Σαν να άκουσε τη φωνή του πατέρα, «Έβαψαν με αίμα τις πόρτες για να τους προσπεράσει ο Άγγελος του Θανάτου και είδε την πόρτα του δικού της σπιτιού, κι όλων των εβραϊκών σπιτιών στην Κονδυλάκη, να χαίνει ορθάνοιχτη και μαύρη, τα έπιπλα σκορπισμένα στο δρόμο, κι όλες τις άλλες πόρτες κλειστές».
«Δεν μπορείς να αρνηθείς το παρελθόν σου, τι γίνεται όμως αν δεν το έμαθες ποτέ;» To ερώτημα αποκαλύπτει την υπαρξιακή αγωνία της ελληνοβρετανίδας ζωγράφου που επιστρέφει στην Κρήτη και αναγκάζεται σε ένα ταξίδι αυτογνωσίας προκειμένου να φωτίσει τις οικογενειακές της ρίζες. Σιγά σιγά έρχεται στην επιφάνεια το αποσιωπημένο οικογενειακό αλλά και συλλογικό παρελθόν που αφορά την βίαιη εκδίωξη των Εβραίων από τα Χανιά στον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο. Υπό το πρίσμα του οικογενειακού αυτού δράματος η ηρωίδα αντιλαμβάνεται διαφορετικά τις προκλήσεις του παρόντος, είτε πρόκειται για τις οδυνηρές συνέπειες του Μπρέξιτ, την ευρύτερη οικονομική και προσφυγική κρίση που πλήττει την Ελλάδα και την επερχόμενη πανδημία του κορωνοϊού.
