Ένα από τα πλέον σημαντικά και καλογραμμένα έργα του φοβερού αγώνα της Σοβιετικής Ένωσης και της ναζιστικής Γερμανίας. Στο διεισδυτικό και κοινωνιολογικά αξεπέραστο κείμενο του Curzio Malaparte αποτυπώνεται κρυστάλλινα η ωριμότερη περιγραφή του τραγικού μεγαλείου της ανθρωποσφαγής στο Ανατολικό Μέτωπο.
Το 1941, ο Ιταλός δημοσιογράφος, πολιτικός διανοητής και πεζογράφος, Curzio Malaparte, υπήρξε ο μοναδικός πολεμικός ανταποκριτής που έστελνε τις ανταποκρίσεις του απευθείας από την πρώτη γραμμή, σε ολόκληρο το απέραντο Ανατολικό Μέτωπο. Η εκπληκτική ματιά του πάνω στις λεπτομέρειες και η βαθιά προσωπική γνώση της Σοβιετικής Ένωσης, οδήγησαν τη γραφή του στη διεισδυτικότερη εκτίμηση και κατανόηση της τρομερής σύγκρουσης των δύο κόσμων.
Οι πολιτικές αναλύσεις του C. Malaparte οδήγησαν στο διωγμό του από τη μετωπική ζώνη της Ομάδας Στρατιών «Νότος» της Βέρμαχτ, έπειτα από προσωπική εντολή του Γκέμπελς, ενώ τέθηκε και σε κατ’ οίκον περιορισμό στην Ιταλία. Επανήλθε στο Ανατολικό Μέτωπο το 1942, σε έδαφος που δε βρισκόταν υπό τη δικαιοδοσία των Γερμανών, αλλά εκεί όπου οι Φινλανδοί διεξήγαν ένα μέρος της επικής πολιορκίας του Λένινγκραντ. Ο συγγραφέας πίστευε πως η πολιορκία αυτή πρόσφερε το ιδανικό σκηνικό για να μελετηθούν τα φαινόμενα της αντίδρασης των εργατικών μαζών «στα ηθικά, πολιτικά και κοινωνικά προβλήματα που έφερε στο προσκήνιο ο πόλεμος κατά της Σοβιετικής Ένωσης».
Με μια συμπυκνωμένη και μεστή σκέψη που προηγείται κατά πολλές δεκαετίες της εποχής της, η ιδιοφυής προφητική και προκλητική γραφή του καταξιωμένου Ιταλού συγγραφέα C. Malaparte αποτυπώνεται ξεκάθαρα στο κλασικό έργο «Οι πηγές του Βόλγα». Τα όσα γράφτηκαν στις σελίδες του, αποτελούν ό,τι πιο γόνιμο γράφτηκε κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου.
Η ελληνική έκδοση περιλαμβάνει φωτογραφικό υλικό και ευρετήριο.
Ο Κούρτσιο Μαλαπάρτε, ψευδώνυμο του Κουρτ Έριχ Σούκερτ, γόνος της ένωσης του πλούσιου σάξονα Έρβιν Σούκερτ και της λομβαρδής Εβελίνα Περέλι, γεννήθηκε στις 9 Ιουνίου 1898 στο Πράτο. Μετά το τέλος του Α΄ Παγκοσμίου πολέμου, στον οποίο και πολέμησε, ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του στη δημοσιογραφία. Από το 1922 ο Μαλαπάρτε ήταν ενεργό μέλος του Φασιστικού Κόμματος. Εξέδωσε τα πρώτα του βιβλία τη δεκαετία του 1920, αλλά κέρδισε τη διεθνή αναγνώριση με τα δύο αριστουργήματά του το "Καπούτ" (1944) και το "Δέρμα" (1949). Αποστασιοποιημένος από το φασισμό ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του 1930, ο Μαλαπάρτε θα αποκτήσει κομμουνιστική κομματική ταυτότητα, θα δείξει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για το μαοϊσμό, ενώ λίγο πριν από το θάνατό του θα ασπασθεί τον καθολικισμό. Αμφιλεγόμενη προσωπικότητα, πέθανε στη Ρώμη τον Ιούλιο του 1957.
Μη Διαθέσιμο
