Οι πόλεμοι των διαδοχών

Όταν ο Μέγας Αλέξανδρος πέθανε στις 11 Ιουνίου του 323 π.Χ. στη Βαβυλώνα, άφησε ως κληρονομιά μια τεράστια αυτοκρατορία η οποία εκτεινόταν από τη Βαλκανική χερσόνησο μέχρι την Ινδία. Δεν άφησε όμως έναν διάδοχο ικανό να διαχειριστεί τις τύχες της. Οι στρατηγοί επιθυμούσαν να διατηρηθεί αυτό το πολυπολιτισμικό μόρφωμα που δημιούργησε ο ίδιος, ένα πραγματικό μωσαϊκό λαών και πολιτισμών. Όμως οι φυσικοί διάδοχοι του μεγάλου στρατηλάτη δεν είχαν το ειδικό βάρος που απαιτούσε μια τόσο πολύπλοκη αποστολή. Ενώ το σώμα του Αλεξάνδρου βρισκόταν ακόμα στη νεκρική κλίνη, άρχισε ένας αδυσώπητος αγώνας για τη διαδοχή του. Ο θρόνος της αχανούς αυτοκρατορίας που δημιούργησαν οι Μακεδόνες ήταν το «μήλο της έριδας» και οι μνηστήρες χρησιμοποίησαν κάθε δυνατό μέσο προκειμένου να το αποκτήσουν. Ακολούθησαν χρόνια γεμάτα πολεμικές συγκρούσεις, προδοσίες, συμμαχίες, αθετήσεις συμφωνιών, εκστρατείες, πολιτικές ραδιουργίες, με στόχο την τελική επικράτηση. Όμως οι συνέπειες όλων αυτών των εμφύλιων συγκρούσεων ήταν η αποδυνάμωση της μητροπολιτικής Ελλάδας και η διάλυση της αχανούς αυτοκρατορίας που δημιούργησε ο οραματιστής Μακεδόνας βασιλιάς.