Η δύναμη του χρηματοπιστωτικού συστήματος προέρχεται από τη θέση του ως βασικής συνιστώσας στη διαδικασία αναπαραγωγής των σχέσεων εξουσίας του πλανητικού συστήματος όπως αυτό έχει διαμορφωθεί στη σημερινή εποχή. Δηλαδή αποτελεί το βασικό πυλώνα πάνω στον οποίο στηρίζεται η αναπαραγωγή της εξουσίας του συστήματος της Δύσης και προεξαρχουσών των ΗΠΑ, οι οποίες αποτελούν την αναμφισβήτητη ηγέτιδα του συγκεκριμένου συστήματος. Η εξάπλωση του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος προς ανατολάς προκάλεσε μια σημαντική ανάπτυξη της βιομηχανικής παραγωγής στις χώρες αυτές (βιομηχανική παραγωγή με όρους σύγχρονης ψηφιακής εποχής και συγχρόνως πολλαπλά στοιχεία που θυμίζουν έντονα την εποχή της πρωταρχικής συσσώρευσης στην Αγγλία το 18ο αιώνα). Η βιομηχανική ανάπτυξη η οποία στηρίχθηκε στις δυτικές πολυεθνικές επιχειρήσεις προκάλεσε μια έντονη αποβιομηχανοποίηση σε πολλές χώρες της Δύσης λόγω της μεταφοράς αυτών των δραστηριοτήτων στις νέες αναπτυσσόμενες χώρες. Η μεταφορά των δραστηριοτήτων έγινε είτε μέσω Άμεσων Ξένων Επενδύσεων είτε μέσω διαδικασιών outsourcing είτε με άλλες ενδιάμεσες μορφές. Στο χώρο των δυτικών κρατών αναπτύχθηκαν δραστηριότητες υψηλής τεχνολογίας, αεροναυπηγική και χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες. Οι τελευταίες διαπερνούν ολόκληρο το παγκόσμιο σύστημα , το καθιστούν δέσμιο δημιουργώντας δεσμούς αλληλεξάρτησης και δίκτυα άυλα, όμως πολύ ανθεκτικά, τα οποία δύσκολα μπορούν να υποκατασταθούν λόγω της ύπαρξης συγκεκριμένων διεθνών θεσμών, πολυμερών οργανισμών οι οποίοι ελέγχονται από τη Δύση και έχουν τη βάση τους στη Δύση. Αποτελούν στο χώρο της γεωοικονομίας αλλά και της γεωπολιτικής την αιχμή του δόρατος της Δύσης. Παράλληλα αποτελούν το αντίπαλο δέος των ανερχόμενων βιομηχανικά ανατολικών χωρών και στη σημερινή φάση συμβάλλουν αποφασιστικά στην καθημερινή ροή των κεφαλαίων προς τους χρηματοπιστωτικούς πόλους της Δύσης (προεξαρχουσών των ΗΠΑ) τροφοδοτώντας τη με τα απαραίτητα κεφάλαια για τη συνέχιση της αναπαραγωγής της. Η δυνατότητα αυτή βεβαίως στηρίζεται πρωταρχικά στο ρόλο του δολαρίου ως βασικού αποθεματικού νομίσματος και φυσικά στη στρατιωτική υπεροπλία των ΗΠΑ.
Ο Κώστας Ι. Μελάς είναι διδάκτορας (Ph.D) του τμήματος Αστικής και Περιφερειακής Ανάπτυξης του Παντείου Πανεπιστημίου με ειδίκευση στα Διεθνή Νομισματικά. Τίτλος της Διδακτορικής Διατριβής: "Συναλλαγματικές Εξελίξεις στην Ελλάδα 1974-1985". Κάτοχος Μεταπτυχιακού Τίτλου (M.Sc.) του Ινστιτούτου Περιφερειακής Ανάπτυξης του ιδίου Πανεπιστημίου με ειδίκευση στο Διεθνές και Διαπεριφερειακό Εμπόριο. Τίτλος της Μεταπτυχιακής Διατριβής: "Θεωρίες Διεθνούς και Διαπεριφερειακού Εμπορίου". Πτυχιούχος της Σχολής Οικονομίας και Εμπορίου του Πανεπιστημίου Φλωρεντίας (Ιταλίας), με ειδίκευση στην Αγροτική Οικονομική Ανάπτυξη. Τίτλος Πτυχιακής Διατριβής: "Vicende e condizioni dell’ agricoltura greca". Διδάσκει στο Πανεπιστήμιο από το 1990. Έχει διδάξει στο Τμήμα Πολιτικών Σπουδών του Παντείου Πανεπιστημίου τα μαθήματα "Μακροοικονομία" και "Διεθνείς Οικονομικές Σχέσεις" (1990-1993). Επίσης έχει διδάξει στο Τμήμα Οικονομικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Πειραιά τα μαθήματα "Νομισματική Θεωρία και Πολιτική", "Θεωρία Οικονομικής Πολιτικής", "Παγκοσμιοποίηση και Διεθνής Ανταγωνισμός" και "Ειδικά Θέματα Μακροοικονομίας" (1997-2009). Επίσης διδάσκει στο Μεταπτυχιακό του Τμήματος Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Παντείου Πανεπιστημίου τα μαθήματα "Παγκοσμιοποίηση της Οικονομίας" και "Διεθνής Χρηματοοικονομική" (2001-σήμερα). Εργάσθηκε ως Σύμβουλος Διοίκησης της Εμπορικής Τραπέζης. Την περίοδο 1996-2005 διετέλεσε Διευθυντής του Επιμορφωτικού Τραπεζικού Ινστιτούτου της ίδιας τράπεζας, διδάσκοντας παράλληλα τα μαθήματα: "Διεθνής Τραπεζική", "Τραπεζική Χρηματοοικονομική Διοικητική" και "Διεθνείς Οικονομικές Σχέσεις". Έχει διδάξει επίσης στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα του University at Urbana, Derivates και Bank Management. Είναι Πρόεδρος του Ομίλου Πολιτικού και Οικονομικού Προβληματισμού. Έχει δημοσιεύσει μεγάλο αριθμό ερευνητικών εργασιών και άρθρων σε επιστημονικά περιοδικά και σε πρακτικά συνεδρίων, ενώ έχει επιμεληθεί μεγάλο αριθμό βιβλίων.
