Η λέξη "σύμμεικτα" είναι μια παλιά λέξη της λογιοσύνης που περιγράφει με ακρίβεια τη συνύπαρξη στην ίδια έκδοση κειμένων διαφορετικών ως προς το είδος, το ύφος, το περιεχόμενο και το χρόνο.
Η λέξη "παραλλάξ" δηλώνει το περίεργο καθεστώς αυτών των κειμένων στον τρόπο που διαδέχονται το ένα το άλλο και στην παράξενη συνομιλία που αναπτύσσεται, καθώς έχουν ανασυρθεί από το αρχικό τους περιβάλλον για να ενταχθούν στο καινούργιο.
Πρόκειται τώρα πια για άλλη δυνατότητα ανάγνωσης, αφού προτείνεται διαφορετική προοπτική και αλλότροπος συσχετισμός για κείμενα που ήδη έχουν την ξεχωριστή διαδρομή τους στο παρελθόν. Οι άξονες της παρούσας σύμμεικτης παραλλαγής είναι δύο: η "λογοτεχνία" και η "γλώσσα", με ελάχιστες εξαιρέσεις προς άλλες κατευθύνσεις. Ο αναγνώστης μπορεί να διαβάσει το βιβλίο αποσπασματικά, επιλέγοντας κατά την κρίση και τη διάθεσή του, ή να ακολουθήσει τις θεματικές ενότητες που προτείνει ο συγγραφέας. Και στις δύο περιπτώσεις όμως δεν πρέπει να αφήσει από το νου του τη λέξη "παραλλάξ". Αυτή κρύβει το μυστικό για την απόφαση να επιστρέψουν τα κείμενα στον δημόσιο χώρο με άλλο ένδυμα.
Ο Δημήτρης Δημηρούλης γεννήθηκε το 1952 στην Αγιά Λαρίσης. Είναι καθηγητής ιστορίας και θεωρίας της λογοτεχνίας στο τμήμα Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης του Παντείου Πανεπιστημίου. Έχει γράψει εκτενώς για ζητήματα της ελληνικής λογοτεχνίας και κριτικής. Ένα από τα πιο γνωστά έργα του είναι το βιβλίο του "Ο φοβερός παφλασμός", κριτικό αφήγημα για τα "Τρία κρυφά ποιήματα" του Γ. Σεφέρη (εκδ. Πλέθρον). Η πολύχρονη ενασχόλησή του με τον Σολωμό κατέληξε στη δημοσίευση μιας μελέτης το 2003 ("Φάκελος "Διονύσιος Σολωμός": η ανατομία ενός εθνικού θρίλερ" και στην έκδοση το 2007 (με εκτενή εισαγωγή και αναλυτικά σχόλια), του ποιητικού και πεζού σολωμικού έργου ("Διονύσιος Σολωμός: έργα: ποιήματα και πεζά").
