Όσο ο άνθρωπος βυθίζεται στο διαλογισμό και διακατέχεται από την κυριαρχία της σκέψης, τόσο εμπλέκεται στον αγνωστικισμό, αισθάνεται να τον περιτριγυρίζουν αγέννητες σκιές, νιώθει να περισφίγγεται γύρω του ο κλοιός της αγωνίας για τα αναπάντητα ερωτήματα που όλο και πληθαίνουν, που όλο και πιο επίμονα ζητούν απόκριση, για να προσκρούσουν στο τείχος της σιωπής. Και μέσα σ' αυτόν τον αγωνιώδη δαίδαλο των αναπόκριτων αποριών, ο ποιητής αισθάνεται την επιθυμία να μιλήσει, να πει, να διαλαλήσει, μα κάποτε νιώθει τη φωνή του αδύναμη, ανήμπορη, πνιγμένη μέσα στο στρόβιλο των ίδιων του των δισταγμών, "μες στην επιθυμία την ανεκλάλητη" και τότε αντί για φωνή, βγαίνει ο αγχώδης στεναγμός της απόγνωσης.
Ο Παν. Χρ. Χατζηγάκης γεννήθηκε το 1915 στα Τρίκαλα, όπου και έζησε μέχρι το 1946 που εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και ιταλική φιλολογία και πολιτισμό στο Ιταλικό Ινστιτούτο Αθηνών. Μετεκπαιδεύτηκε στο Πανεπιστήμιο της Περούτζια με υποτροφία του. Δικηγόρος παρ' Αρείω Πάγω. Από νέος ασχολήθηκε με τη λογοτεχνία δημοσιεύοντας εργασίες του σε έγκυρα λογοτεχνικά περιοδικά. Είναι αντιπρόεδρος της Εθνικής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών και της Ελληνικής Εταιρείας Μεταφραστών Λογοτεχνίας, μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Αισθητικής κ.ά.
