"Άνθρωποι τρέχουν σαν τα μυρμήγκια. [...] Φυσάνε τη μύτη τους στο έδαφος και μετά πατάνε οι ίδιοι επάνω στη μύξα τους. Βρίσκουν κέρματα και χάνουν χαρτονομίσματα. Τρέχουν να προλάβουν λεωφορεία που έχουν ήδη απομακρυνθεί. Συναντιούνται και χωρίζουν. Χαίρονται και λυπούνται. Αγαπούν και μισούν. Κανένας τους, όμως, δεν κοιτάζει ψηλά. Ψηλά, εκεί που τα περιστέρια χορεύουν στον ουρανό. Εκεί που γεννιέται η βροχή. Εκεί στην άκρη, όπου στέκεται ο Μαξίμ."
(απόσπασμα από το έργο)
"Ο νεαρός Μαξίμ ζει σ' έναν κόσμο που έχει την όψη της επίγειας κόλασης, και η καθημερινότητά του δεν είναι παρά μια κατάδυση στα βάθη της απόγνωσης. Ορφανός και μόνος παλεύει να επιβιώσει μέσα στην αδικία, τη διαφθορά και τη σκληρότητα, να ξεφύγει από τη φυλακή του και να ανακαλύψει την αλληλεγγύη και την αγάπη, που, ίσως, δεν έχουν ολότελα εκλείψει. Ο κόσμος του, αντιφατικός, σχεδόν τραγελαφικός. Στην περιπλάνησή του μέσα στη ζοφερή πραγματικότητα, κάθε βήμα είναι και μια εμπειρία ζωής. Άλλες φορές τρυφερή κι άλλες απίστευτα επώδυνη. Θα κατορθώσει να αποδράσει προς την ελευθερία; Και μέσα από ποια διαδρομή;"
Ο Βασίλη Σίγκαρεφ γεννήθηκε το 1977 σε μια βιομηχανική περιοχή της δυτικής Σιβηρίας. Προερχόμενος από οικογένεια εργατών -ο πατέρας και ο αδελφός του ήταν εργάτες σε εργοστάσιο παραγωγής τιτανίου-, ο Σίγκαρεφ μεταφέρει έντονα στη γραφή του τον αντίκτυπο των εμπειριών του από τον τόπο που μεγάλωσε. Τα έργα του είναι μια σκληρή βίαιη ματιά στην πραγματικότητα που διαμορφώθηκε μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης. Οι νεαροί ήρωές του πορεύονται στην αδυσώπητη οδύσσεια της μετα-κομμουνιστικής Ρωσίας. Το πρώτο του θεατρικό έργο "Πλαστελίνη", έχει χαρακτηριστεί ως "το πορτρέτο ενός απεγνωσμένου τηνέιτζερ σε μία άσχημη, χαοτική πόλη". Είναι η μεγαλύτερη επιτυχία του και παίχτηκε σε περισσότερες από είκοσι χώρες. Το 2002 ανέβηκε στο Royal Court Theatre, δίνοντας στο συγγραφέα διεθνή αναγνώριση. Το έργο απέσπασε στη Ρωσία τα βραβεία Debut και Anti-booker, ενώ στην Αγγλία, ο Σίγκαρεφ απέσπασε το βραβείο Charles Wintour της εφημερίδας Evening Standard ως ο "πλέον υποσχόμενος συγγραφέας της χρονιάς". Παρά τη διεθνή επιτυχία και αναγνώριση, ο Σίγκαρεφ παραμένει ένας αουτσάιντερ στον χώρο της σύγχρονης ρώσικης δραματουργίας. Στα έργα του, η βία, ο σκληρός ρεαλισμός, η ωμότητα και η εγκληματικότητα της σύγχρονης αστικής ρωσικής ζωής συνυπάρχουν με την ευαισθησία, τη λεπτή ποίηση και ένα ευγενικό, πικρό χιούμορ.
