Ξέρατε ότι τα τελευταία 75 χρόνια στην Ελλάδα έχουν περάσει 884 νοµοσχέδια και 1.700 υπουργικές αποφάσεις για το ασφαλιστικό µας σύστημα;
Ότι αυτή τη στιγµή υπάρχουν σε ισχύ 27 νοµοθετικές ρυθµίσεις που ορίζουν τον τρόπο λειτουργίας των σχολών χορού και των ωδείων;
Ότι τα τελευταία χρόνια ένα στα πέντε νοµοσχέδια, ακόµα και κυρώσεις διεθνών συµφωνιών, περιέχουν µέσα τους και άσχετες τροπολογίες που αφορούν άλλα θέµατα - κάτι που απαγορεύεται από το Σύνταγµα;
Ότι µόνο το 2014 ψηφίστηκαν 45 άρθρα, διάσπαρτα σε άσχετα νοµοσχέδια, που ρύθµιζαν ή άλλαζαν το περιεχόµενο των φορολογικών νόµων;
Η ποιότητα της νομοθετικής διαδικασίας στην Ελλάδα είναι εξαιρετικά χαμηλή, φαινόμενο που έχει σοβαρές συνέπειες στη λειτουργία του κράτους: από την ενίσχυση της γραφειοκρατίας και τα προβλήματα της δημόσιας διοίκησης μέχρι τα εμπόδια στις επενδύσεις και τις καθυστερήσεις στην απονομή της δικαιοσύνης.
Γιατί έχουμε τόσο πολλούς νόμους; Γιατί είναι τόσο κακογραμμένοι, αντιφατικοί ή ασαφείς; Τι πρέπει να γίνει για την αναμόρφωση και την απλούστευση του πλαισίου λειτουργίας του νομικού συστήματος της χώρας; Αναλύοντας ολόκληρη την παραγωγή νομοθετικού έργου των τελευταίων 17 χρόνων, η έρευνα της διαΝΕΟσις αναδεικνύει το μέγεθος του προβλήματος, χαρτογραφεί τα χαρακτηριστικά του, παραθέτει παραδείγματα ευρωπαϊκών χωρών που υιοθέτησαν πολιτικές "Καλής Nομοθέτησης" και προτείνει μια σειρά από συγκεκριμένες και ρεαλιστικές λύσεις για να αποκτήσει η χώρα μας ένα σύγχρονο και αποτελεσματικό νομοθετικό πλαίσιο.
Ο Δημήτρης Α. Σωτηρόπουλος γεννήθηκε το 1960 στην Αθήνα και σπούδασε νομικά, κοινωνιολογία και πολιτική επιστήμη στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, στη London School of Economics and Political Science και στο Πανεπιστήμιο Yale, όπου το 1991 υποστήριξε τη διδακτορική διατριβή του. Έχει διδάξει κοινωνιολογία και πολιτική επιστήμη στο μεταπτυχιακό ίδρυμα Instituto Juan March de Estudios e Investigaciones της Μαδρίτης και στο Τμήμα Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης. Από το 1998 διδάσκει πολιτική επιστήμη στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει δημοσιεύσει άρθρα για το σύγχρονο ελληνικό κράτος, τις σχέσεις διοίκησης και πολιτικής, την κοινωνία πολιτών και το κράτος πρόνοιας στα περιοδικά British Journal of Sociology, Κοινωνία Πολιτών και Σύγχρονα Θέματα και στις εφημερίδες Αυγή και Βήμα της Κυριακής. Έχει εκδόσει τα βιβλία "Γραφειοκρατία και πολιτική εξουσία" (Αντ. Σάκκουλας, 1996) και Populism and Bureaucracy (The University of Notre Dame Press, 1996) και έχει επιμεληθεί τους συλλογικούς τόμους "Κοινωνία και πολιτική" (Θεμέλιο, 1996, μαζί με τους Χ. Λυριντζή και Ηλ. Νικολακόπουλο) και "Ο Συνήγορος του Πολίτη: Η δημοκρατία σε βάθος" (Παπαζήσης, 2000. Είναι συντονιστής έκδοσης του περιοδικού Ελληνική Επιθεώρηση Πολιτικής Επιστήμης.
