Προμηθέας:
Ειν' αλήθεια ότι κάποια µέρα, ακόµη κι ο Ζευς που τώρα αναίσχυντα φρονεί, θα ταπεινωθεί, µε τον γάµο που ετοιµάζει, αυτός από τον θρόνο της τυραννίδας θα τον ρίξει, θα τον εξαφανίσει, για να βγει σωστή η κατάρα που ο πατέρας του ο Κρόνος έριξε όταν από τον πανάρχαιο θρόνο γκρεµιζόταν. Πώς ν' αποτρέψει τέτοια δεινά, κανείς από τους θεούς δεν θα µπορούσε καθαρά να του δείξει, εκτός από µένα. Εγώ ξέρω το πώς και τι. Ας κάθεται λοιπόν ασύστολος τώρα, πιστός στους κεραυνούς του, το φλογοβόλο βέλος απ' τα χέρια εκτινάζοντας. Καθόλου δεν πρόκειται αυτά να εµποδίσουν την ατιµωτική, την ολοσχερή πτώση του. Τέτοιον αντίπαλο µόνος του τώρα ετοιµάζει ενάντιά του,τέρας ακαταµάχητο που θα βρει φλόγα πιο ισχυρή από τον κεραυνό και χτύπο από τη βροντή πιο βαρύ και που θα κοµµατιάσει την τρίαινα, του Ποσειδώνα την αιχµή, νόσο στεριάς και θάλασσας σεισµογόνα. Και µόνο όταν τέτοια συµφορά τον βρει, θα µάθει πως άλλο να είσαι αφέντης κι άλλο δούλος.
Αισχύλος (525 - 455 π.Χ.). Υπήρξε πολύ μεγάλος τραγικός ποιητής της αρχαίας Ελλάδας, ίσως και μεγαλύτερος απ όλους γενικά τους άλλους ομοτέχνους του. Ήταν επίσης αρχιτέκτονας, σκηνοθέτης και μουσικός. Από τα έργα του 67 χάθηκαν και μόνο 7 διασώθηκαν ("Προμηθέας Δεσμώτης", "Ικέτιδες", "Πέρσες" και "Επτά επί Θήβαις", καθώς και η τριλογία του υπό τον τίτλο "Όρέστεια" που περιλαμβάνει τα μερικότερα έργα: "Αγαμέμνων", "Χοηφόροι" και "Ευμενίδες").
Ο Αισχύλος διακρίθηκε σαν μαχητής στο Μαραθώνα και στη Σαλαμίνα. Πήρε εξάλλου, 13 πρώτα βραβεία από έργα του, εκτός από τα δεύτερα και τρίτα, που κατά καιρούς του απονεμήθηκαν σε αντίστοιχους διαγωνισμούς. Με το Αισχύλο η αρχαιοελληνική τραγωδία εξελίχθηκε, από τον αρχικό διθύραμβο, σε πολυπρόσωπη παράσταση και έφθασε στο μεσουράνημά της. Το ύφος του διακρίνεται για τη μεγαλοπρέπειά του, το όλο δε έργο του για το βάθος, την πρωτοτυπία στη μορφή και την ισχυρότατη φαντασία του μεγάλου ποιητή. Κατά γενική, σχεδόν, αναγνώριση ο Αισχύλος υπήρξε μέγας και, από κάθε άποψη, ασύγκριτος δημιουργός. Πέθανε από ατύχημα στη Γέλα της Σικελίας, σε ηλικία 70 ετών, και τάφηκε εκεί. Κατά σχετική ανεπιβεβαίωτη παράδοση, μια χελώνα, πέφτοντας στο κεφάλι του από ψηλά, τον σκότωσε. Στον τάφο του οι Σικελοί Έλληνες ανάγειραν μετά μνημείο, στο οποίο χάραξαν επίγραμμα, που το είχε φτιάξει ο ίδιος ο Αισχύλος, διαισθανόμενος ίσως πως το τέλος του πλησίαζε.
