Η μαμά μου κάθε πρωί με ξυπνάει με πολύ φως κι ένα ποίημα.
«Πέτα ψηλά, πέτα μακριά! Ακολούθα ένα σμήνος πουλιά,
μέχρι την άκρη του κόσμου κι ακόμα πιο πέρα...
Κι αν δεν έχεις, βγάλε φτερά! Σήμερα είναι η μέρα!»
Μέσα από τα εμπνευσμένα λόγια της μαμάς του, ένα αγόρι μάς μιλάει για την αγάπη, τη γενναιοδωρία και τους ανοιχτούς ορίζοντες της οικογένειάς του, πηγή έμπνευσης για να βγάλει δικά του φτερά και να πετάξει στον κόσμο.
