Πάντα τα χέρια μας...
Και όταν κρατάμε κλειστό το στόμα,
τα χέρια ακατάπαυστα φλυαρούν.
Ακουμπάνε τυχαία ή συνειδητά,
αμήχανα ή με σιγουριά,
συμφωνούν ή αρνούνται,
καθοδηγούν ή απειλούν,
αγκαλιάζουν, χαϊδεύουν ή απωθούν,
σφίγγουν και αποχαιρετούν...
Ανοίγω άλλη μια φορά τα χέρια μου
και πλησιάζω
σε απόσταση αναπνοής.
Δυο άλλα χέρια
έχουν πάντα την επιλογή
να με αγκαλιάσουν.
