Ένας άνθρωπος, ένα ταξίδι με λεωφορείο, ένα κρεβάτι σε νοσοκομείο. Μια κίνηση ευθύγραμμη, με συνεχείς παλινδρομήσεις. Ματιές σε τωρινά, γυρίσματα σε παλιά, κρίσεις, συγκρίσεις, νοσταλγικές αναπολήσεις κι αναζητήσεις, ψυχολογικές αναλύσεις, αλλά και μνήμες φορτωμένες πόνο και οδύνη.
Εικόνες απ' τη ζωή και τη φύση, μικρές ιστορίες και δραματικά περιστατικά ανθρώπων νέων και κατατρεγμένων, ένας ανεμοστρόβιλος αγώνων, παθών, αγωνίας, αλλά και εσωτερικής πάλης με τον ίδιο τον εαυτό τους.
Μια αδιάκοπη τέλος περιπλάνηση του νου απ' το σήμερα στο χθες και αντίστροφα.
Ο συγγραφέας Μιχάλης Λιαρούτσος γεννήθηκε στην Τήνο. Σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας. Στην κατοχή ήταν στέλεχος της ΕΠΟΝ και διατέλεσε γραμματέας της οργάνωσης στις ανατολικές συνοικίες της Αθήνας. Στα χρόνια του Εμφυλίου βρέθηκε στη Μυτιλήνη. Πιάστηκε το 1950, καταδικάστηκε από έκτακτο Στρατοδικείο και πέρασε χρόνια στις φυλακές. Μετά την αποφυλάκισή του εργάστηκε ως υπάλληλος. Ιδρυτικό μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Αγωνιστών και Φίλων της ΕΠΟΝ (ΠΕΑΦΕ), της οποίας διετέλεσε Γενικός Γραμματέας και Αντιπρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της, καθώς και του Συνδέσμου Φίλων του Μουσείου της ΕΠΟΝ, του οποίου διετέλεσε Αντιπρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του. Σήμερα ζει στην Καισαριανή, όπου εκλέχτηκε Δημοτικός Σύμβουλος και Αντιπρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου της, κατά την περίοδο 1978-1982. Είναι μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών και συγγραφέας έξι πεζογραφημάτων. Έχει τιμηθεί με το λογοτεχνικό Βραβείο Λουντέμη.
