Το βιβλίο αυτό μιλάει για το γνήσιο και το (τα) αντίγραφο (-α), το οικείο και το ξένο, για τη φιλοξενία, την κληρονομία και το δώρο. Μπορεί να διαβαστεί ως μια απόρριψη του βάρους που συνεπάγεται ένα ανεπιθύμητο και αζήτητο δώρο, το δώρο του "έντεχνου λαϊκού τραγουδιού" και τη "υψηλής συνιστώσας" της εθνικής απόλαυσης. Ή, ως μια επιτελεστική δήλωση αποποίησης κληρονομιάς αλλά και ανάδειξης / αποδοχής άλλων, εναλλακτικών ή και ανταγωνιστικών κληρονομιών.
Μπορεί επίσης να διαβαστεί ως ένα sequel της "Αθεράπευτης νεκροφιλίας", άρα ως μια unauthorized bio(thanato)graphy. Από αυτή την οπτική, πρόκειται για μια κωμωδία τρόμου, στην οποία πρωταγωνιστούν, ως γκεστ (φιλοξενούμενοι αν και ακάλεστοι) σταρ, ο Ζακ Ντεριντά, ο Γιάννης Σταυρακάκης, η Ουέντι Μπράουν, ο Αριστείδης Μπαλτάς, ο Πάολο Βίρνο και άλλοι εκλεκτοί καλλιτέχνες. Στο σάουντρακ ακούγονται οι Τσοπάνα Rave, ο Γιάννης Φλωρινιώτης, ο Στράτος Διονυσίου, οι Roxy Music και οι Χειμερινοί Κολυμβητές. Σε μικρούς, αλλά κρίσιμους ρόλους εμφανίζονται ο Οιδίπους, η Αντιγόνη, ο Τεν Τεν, ο Πινόκιο και ο δόκτωρ Φρανκενστάιν.
Ο Άκης Γαβριηλίδης γεννήθηκε το 1964 στη Θεσσαλονίκη. Τελείωσε τη Νομική Σχολή του ΑΠΘ και εκπόνησε διδακτορική διατριβή στη φιλοσοφία του δικαίου στην ίδια σχολή. Είναι μέλος της ΣΕ του περιοδικού "Θέσεις", όπου έχει δημοσιεύσει πολλά πρωτότυπα κείμενα και μεταφράσεις.
Επίσης, κείμενά του έχουν δημοσιευτεί στα περιοδικά "Οδός Πάνος", "Πολίτης",
"Αξιολογικά", "Ουτοπία", "Πανοπτικόν", στο ελληνοκυπριακό περιοδικό
"Περιπέτειες Ιδεών", σε CD ROM του περιοδικού "Ιστορείν" και
στις εφημερίδες "Εποχή", "Αυγή" και "Βαβυλωνία". Επίσης, στο αγγλικό περιοδικό
"Liberty", στο βραζιλιάνικο περιοδικό "Cadernos do Direito", στο αμερικανικό ηλεκτρονικό περιοδικό "ZNet" και γενικά στο διαδίκτυο.
Από το 1995 ζει στις Βρυξέλλες, όπου ασχολείται επαγγελματικά ως μεταφραστής και ερασιτεχνικά ως ραδιοφωνικός παραγωγός.
