Άλλη μία συλλογή ποιημάτων του Τσαρλς Μπουκόβσκι, ένα απάνθισμα από το σύνολο των έργων του που κυκλοφόρησαν από το 1969 έως το 1999 και καλύπτουν την ποιητική παραγωγή του Μπουκόβσκι από τα μέσα της δεκαετίας του 1940 ως τα τέλη της δεκαετίας του 1990.
Είναι ευνόητο πως μετά από τόση φήμη και αμέτρητες παρουσιάσεις για το έργο του, δεν υπάρχουν και πολλά τα οποία μπορεί να συμπληρώσει κανείς για αυτόν τον ποιητή. Το ότι ήταν και παραμένει ένας από τους πιο σημαντικούς ποιητές του κόσμου είναι γνωστό- και η θέση του είναι πλέον διασαφηνισμένη. Ότι εξακολουθεί να έχει τόσους πολλούς εχθρούς όσο και φίλους, είναι γεγονός εξίσου. Παρ' όλη την αδιαφορία που επέδειξαν οι ακαδημαϊκοί, και όχι μόνο, ειδήμονες για το έργο του εδώ και πολλές δεκαετίες, η αποτίμηση των αξιών της γραφής του έχει πραγματοποιηθεί.
Πολλοί είναι εκείνοι που έρχονται «να πάρουν το αίμα τους πίσω» ή να σηκώσουν μια κακόμοιρη παντιέρα με τα φτερά της δικής του γραφής. Οι κρίσεις μέσα από τις, "αναλυτικού τύπου", αυτοπάθειες, συνιστούν αναγνωστική αδυναμία, ως εκ τούτου προκύπτει ενός είδους πολιτική που λογοτεχνίζει' αυτό βρίσκεται ενάντια στην ποίηση, γιατί (ας το υπενθυμίσουμε πάλι) η ποίηση είναι εκείνη που καθιστά τη ζωή πιο σημαντική από τον εαυτό της.
0 ποιητής βρίσκεται ακόμη μακρύτερα, στο σημείο μηδέν απ' όπου εκκινούν όλες οι αποστάσεις. 0 θρίαμβος των αντιθέσεων είναι μυστικότητα. Χρειάζεται μεγάλη απόφαση για τέτοιο περιεχόμενο, πολλαπλές γνωριμίες με τον θάνατο και ταυτοχρόνως απανωτές απουσίες των διακρίσεων.
Ο Τσαρλς Μπουκόβσκι, όντας ένας σπάνιος sui generis της νεότερης αγγλόφωνης ποίησης, αποφασίσαμε να του αφιερώσουμε έναν ακόμη τόμο με μεταφράσεις ποιημάτων του και μία σπάνια συνέντευξη του, πιθανόν την πιο ουσιώδη που παραχώρησε ποτέ. Η ανά χείρας έκδοση αποτελεί στην πραγματικότητα το δεύτερο μέρος της παρουσίασης του που ακολουθεί την έκδοση "Ποιήματα" η οποία κυκλοφόρησε το φθινόπωρο του 2007 από τις ίδιες εκδόσεις.
Για τον χαμό, τον σάρακα, την τόλμη. Το φως που είναι το σκοτάδι.
(πρόλογος του βιβλίου)
