Σ' αυτό το βιβλίο γίνεται ανασκόπηση των ψυχιατρικών κτιρίων με αναφορά στις αντίστοιχες ψυχιατρικές πρακτικές από τον μεσαίωνα και το άσυλο μέχρι τις σύγχρονες ψυχιατρικές δομές στην κοινότητα. Στη συνέχεια παρουσιάζονται σύντομα σχεδιαστικές αρχές και παράμετροι που αναζητήθηκαν και διερευνήθηκαν στην προσπάθεια δημιουργίας του κατάλληλου νέου, μη ιδρυματικού, περιβάλλοντος. Τέλος σχολιάζονται σημαντικά, για την πορεία του αρχιτεκτονικού σχεδιασμού για την ψυχική υγεία, παραδείγματα κτιρίων τα οποία παρατίθενται χρονικά ώστε να διαβάζεται η μετάβαση από το ιδρυματικό στο νέο επιδιωκόμενο περιβάλλον.
Καθηγήτρια του Τμήματος Αρχιτεκτόνων του A.Π.Θ. Σπούδασε Αρχιτεκτονική στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων της Πολυτεχνικής Σχολής του Α.Π.Θ. και στο Medical Architecture Research Unit του Metropolitan University of London (Master of Arts 1981). Διδάκτορας του Τμήματος Αρχιτεκτόνων της Πολυτεχνικής Σχολής του A.Π.Θ. (1985). Από το 1975 μέχρι σήμερα διδάσκει Αρχιτεκτονικό Σχεδιασμό & επιβλέπει ερευνητικά θέματα, διπλωματικές εργασίες & διδακτορικές διατριβές. Με την πεποίθηση ότι η επιστήμη οφείλει να συνδέεται στενά με τις ανάγκες της κοινωνίας και να τις υπηρετεί, έχει δημοσιεύσει άρθρα σε επιστημονικά και αρχιτεκτονικά περιοδικά και πλέον των 30 βιβλίων, τευχών και διδακτικών σημειώσεων με κύριο αντικείμενο την αρχιτεκτονική των χώρων περίθαλψης, πρόνοιας και κοινωνικής αρχιτεκτονικής.
