Το βιβλίο αυτό είναι το απόσταγμα συστηματικής ενασχόλησης με την Ελληνική Επανάσταση για περίπου δεκαπέντε χρόνια. Αφορά μία από τις πιο συγκινητικές κοινωνικές πτυχές της, την ιστορία μιας ευάριθμης ομάδας Ελληνόπουλων -στην πλειοψηφία τους ορφανών- που με μυθιστορηματικό τρόπο αρχικά διέφυγαν από τα πεδία των μαχών, ενώ ακολούθως ταξίδεψαν στο Νέο Κόσμο.
Πρόκειται για ένα συναρπαστικό οδοιπορικό σε κάποιους από τους ιερούς τόπους του Αγώνα, τη Χίο, τη Νάουσα, τα Ψαρά, το Μεσολόγγι, περιοχές από τις οποίες κατεξοχήν κατάγονταν τα ορφανά της Επανάστασης. Και από εκεί στη νέα πατρίδα, τη φιλόξενη ανατολική ακτή των ΗΠΑ και τα εμβληματικά φιλελεύθερα εκπαιδευτικά ιδρύματά της, το Amherst College, τα Πανεπιστήμια του Harvard και του Yale, όπου κυρίως εγκαταστάθηκαν. Τα ορφανά Ελληνόπουλα, που μεταφέρθηκαν στις ΗΠΑ, δεν ξέχασαν την καταγωγή τους ούτε απώλεσαν την ελληνική ταυτότητά τους. Αντίθετα, την εμπλούτισαν με τις φιλελεύθερες παραδοσιακές αμερικανικές αξίες, βρίσκοντας θαλπωρή και υποστήριξη από φιλάνθρωπες οικογένειες Αμερικανών. Εξελίχθηκαν έτσι σε συνδετικούς κρίκους ανάμεσα σε δύο έθνη, το ελληνικό και το αμερικανικό.
Ένα συγκλονιστικό βιβλίο για την παραγνωρισμένη, ανθρώπινη πλευρά της Ελληνικής Επανάστασης.
Ο Ιάκωβος Δ. Μιχαηλίδης είναι επίκουρος καθηγητής νεότερης και σύγχρονης ιστορίας στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Τα, έως σήμερα, ερευνητικά του ενδιαφέροντα εστιάζονται στη μελέτη των διαβαλκανικών σχέσεων, με επίκεντρο τον χώρο της γεωγραφικής Μακεδονίας (19ος - 20ος αιώνας). Είναι συγγραφέας της μονογραφίας "Σωτήριος Γκοτζαμάνης: ο άνθρωπος, ο πολιτικός, ο μύθος" (Θεσσαλονίκη, 2001) και "Μετακινήσεις σλαβόφωνων πληθυσμών (1912-1930): Ο πόλεμος των στατιστικών" (Αθήνα, 2003). Είναι επίσης συνεπιμελητής του συλλογικού έργου "Ταυτότητες στη Μακεδονία" (Αθήνα, 1997).
