"Τα πάθη της ψυχής" είναι το τελευταίο έργο του Καρτέσιου. Εδώ ο σημαντικός γάλλος στοχαστής επιχειρεί τη συστηματική θεμελίωση της ηθικής. Κατά τον Καρτέσιο, η προέλευση των παθών όσο και των αρετών είναι κοινή και έλκεται από ένα πάθος, τον θαυμασμό, ο οποίος συνιστά τρόπο συμπεριφοράς που συνδέεται με τη σκέψη. Η τελική έκφραση μιας εκτεταμένης σειράς παθών, με ποικίλους τόνους, αποχρώσεις, εντάσεις και συνθέσεις, είναι η γενναιοφροσύνη, η οποία εξαρτάται από το πάθος της εκτίμησης. Η αρχή του νήματος που ξετυλίγεται μέχρι τη μετατροπή των παθών στην αρετή της γενναιοφροσύνης δίνει το στίγμα μιας ορθολογιστικής ηθικής στάσης, εκφράζοντας την αισιοδοξία του Καρτέσιου για τη δυνατότητα επικράτησης του Λόγου στην ανθρώπινη συμπεριφορά, που ισοδυναμεί με την ορθή χρήση της ελεύθερης βούλησης, πράγμα που με τη σειρά του συνιστά το υπέρτατο αγαθό και το νόημα της αυτονομίας.
Ο Ρενέ Ντεκάρτ (Rene Descartes, 1596-1650) είναι ο σημαντικότερος Γάλλος στοχαστής. Θεωρείται ομόφωνα εκείνος που θεμελίωσε τη νεότερη σκέψη και άνοιξε νέες οδούς για το ευρωπαϊκό πνεύμα. Γεννήθηκε στην Τουραίνη από οικογένεια κατώτερων ευγενών. Σπούδασε στο κολέγιο της Λα Φλες και απέκτησε πτυχίο νομικής από το Πανεπιστήμιο του Πουατιέ. Ακολούθησε μια περίοδος άστατου βίου, στη διάρκεια της οποίας ο νεαρός Ντεκάρτ πραγματοποίησε πολλά ταξίδια σε χώρες της δυτικής Ευρώπης. Το 1628 εγκαταστάθηκε στην Ολλανδία λόγω του φιλελεύθερου καθεστώτος της. Εκεί διέμεινε ως το τέλος σχεδόν της ζωής του, αφοσιωμένος στη μελέτη και τις επιστημονικές έρευνες. Διακρίθηκε ως μαθηματικός, φυσικός και φιλόσοφος. Τα σημαντικότερα έργα του είναι: "Στοχασμοί περί της πρώτης φιλοσοφίας", "Λόγος περί της μεθόδου", "Αρχές της φιλοσοφίας" και "Τα πάθη της ψυχής".
