Μ' αυτά τα παιχνίδια, που με τόση τρυφερότητα συγκέντρωσε ο Στέλιος Ψάρρας, παίξανε πολύ τα παιδιά της Κούταλης, παίξανε με τα χώματα, τσαλαβουτήσανε στη θάλασσα. Γελάσανε πολύ παίζοντας, για να ξορκίσουνε τη θλίψη, που σαν αρμυρή γύρης ήρθε απ' την Ανατολή με τα καΐκια μας το 1922, από την Παλιά την Κούταλη.
Παλιά και Νέα Κούταλη. Αδιαχώριστες.
Το κύμα απ' τον Ελλήσποντο -αυτό ενώνει τις δύο πατρίδες- φέρνει κάθε βράδυ τ' αρχαία σκαριά και απ' το καρνάγιο τ' ανεβάζει ένα-ένα στα όνειρα των Κουταλιανών. Είχαν χαρά τα παιχνίδια μας.
Αυτό το βιβλίο, δίχως καμιά νοσταλγία, υπενθυμίζει την αθωότητα και την ευγένεια των Ψυχών ενός ολόκληρου κόσμου.
Ο Στέλιος Ψάρρας γεννήθηκε στον Πειραιά το 1956. Κατάγεται από τη Λήμνο. Έμαθε τις κινήσεις στο σκάκι σε ηλικία 16 χρονών, ενώ σε δύο χρόνια έπαιζε σε τελικά νέων. Έγινε Μετρ το 1979. Προπονεί επί τριάντα χρόνια με ατομικές και ομαδικές διακρίσεις. Έχει διαιτητεύσει σε Σκακιστική Ολυμπιάδα. Ταξίδεψε σε πολλές χώρες του κόσμου. Επέστρεψε το 1996 στο νησί του Ηφαίστου, και κοντά στη Φύση ξύπνησαν οι καλλιτεχνικές ευαισθησίες, που μέχρι εκείνη τη στιγμή τις έκφραζε μόνο στη σκακιέρα. Όπως ζωγραφική, ποίηση και κατασκευή κοσμημάτων από ημιπολύτιμους λίθους. Επίσης, διατηρεί την παράδοση στο Εκθεσιακό μικρό Μουσείο των Σφουγγαράδων του Προσφυγικού χωριού της Νέας Κούταλης Λήμνου, όπου ζει μέχρι σήμερα.
