"Μελαγχολικός, / παραδομένος σε συλλογές, διαρκώς αναζητώντας / το ασύλληπτο, το θολό, το ακαθόριστο, / χωρίς ποτέ να το αγγίζω. /
Αδιάκοπη, μάταιη προσπάθεια, / δημιουργική ωστόσο. /
Αφού αν γρήγορα φτάνει κανείς στο τέλος, στο στόχο του, / τι τ' απομένει κατόπιν;"
(Απόσπασμα από το βιβλίο)
Με τη δεύτερη ποιητική του συλλογή έρχεται να σκιαγραφήσει τον εσωτερικό του κόσμο, να αποκαλύψει "τινά εκ των ένδον" της συνείδησής του. Συναισθήματα που αναβλύζουν απ' τα σώψυχά του και σκέψεις που γεννιούνται στο μυαλό του, σήμερα που κατασταλάζει στο νου του η σοφία ογδόντα πέντε ενιαυτών σημαδεμένων από γεγονότα συνταρακτικά.
Ο συγγραφέας Μιχάλης Λιαρούτσος γεννήθηκε στην Τήνο. Σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας. Στην κατοχή ήταν στέλεχος της ΕΠΟΝ και διατέλεσε γραμματέας της οργάνωσης στις ανατολικές συνοικίες της Αθήνας. Στα χρόνια του Εμφυλίου βρέθηκε στη Μυτιλήνη. Πιάστηκε το 1950, καταδικάστηκε από έκτακτο Στρατοδικείο και πέρασε χρόνια στις φυλακές. Μετά την αποφυλάκισή του εργάστηκε ως υπάλληλος. Ιδρυτικό μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Αγωνιστών και Φίλων της ΕΠΟΝ (ΠΕΑΦΕ), της οποίας διετέλεσε Γενικός Γραμματέας και Αντιπρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της, καθώς και του Συνδέσμου Φίλων του Μουσείου της ΕΠΟΝ, του οποίου διετέλεσε Αντιπρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του. Σήμερα ζει στην Καισαριανή, όπου εκλέχτηκε Δημοτικός Σύμβουλος και Αντιπρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου της, κατά την περίοδο 1978-1982. Είναι μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών και συγγραφέας έξι πεζογραφημάτων. Έχει τιμηθεί με το λογοτεχνικό Βραβείο Λουντέμη.
