Το Έλατο, το κλασικό παραμύθι του Χ. Κ. Άντερσεν, αποδίδεται εδώ σε δύο θεατρικές εκδοχές, απευθυνόμενες η πρώτη σε παιδιά προσχολικής και πρωτοσχολικής ηλικίας και η δεύτερη σε μεγαλύτερα παιδιά και εφήβους. Και στις δύο εκδοχές, επανεξετάζεται υπό διαφορετική αλλά αισιόδοξη (προ)οπτική το ζήτημα της ανθρώπινης ματαιοδοξίας. Πρόκειται για μια διακριτική υπενθύμιση των ουσιωδών αξιών, έναν ύμνο ευγνωμοσύνης στην ομορφιά, την αγάπη και το νοιάξιμο για τους άλλους. Για όλα όσα συνδέουν ευεργετικά τους ανθρώπους μεταξύ τους και συνθέτουν την ευτυχία. Και οι δύο εκδοχές μπορούν να αξιοποιηθούν ποικιλοτρόπως από εκπαιδευτικούς, θεατροπαιδαγωγούς, ηθοποιούς και όσους ενδιαφέρονται για το θέατρο με παιδιά.
Ο Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, γεννήθηκε στην Οντένσε το 1805 και πέθανε στην Κοπεγχάγη, το 1875. Έζησε τα παιδικά του χρόνια σε αρκετά αυστηρό περιβάλλον, αλλά μετά τον θάνατο του πατέρα του έφυγε για την Κοπεγχάγη, όπου σκόπευε να αναζητήσει την τύχη του ως τραγουδιστής, ηθοποιός, χορευτής και ποιητής. Εξασφαλίζοντας μια υποτροφία, τελείωσε τις σπουδές του και μετά από έναν αποτυχημένο γάμο άρχισε να ταξιδεύει στη Γαλλία, την Ελβετία, την Ισπανία, την Ιταλία. Στην περίοδο αυτή, δημοσίευσε αρκετά από τα γραπτά του. Στην Ιταλία, και μάλιστα στη Ρώμη, άνθισε το ταλέντο του στη συγγραφή των παραμυθιών. Μετά την πρώτη συλλογή του, "Παραμύθια για παιδιά", ακολούθησαν και πολλές άλλες, σχεδόν μία κάθε χρόνο. Πέρα από τα παραμύθια, στα οποία οφείλεται η φήμη του, έγραψε και κάποια μυθιστορήματα, βιβλία ταξιδιωτικών εντυπώσεων και τις αυτοβιογραφίες: "Το βιβλίο της ζωής" και "Το παραμύθι της ζωής μου".
