Το βυζαντινό ναυτικό παραμένει εν πολλοίς terra incognita για το ευρύ κοινό. Στόχος του βιβλίου αυτού δεν είναι να δειχθή απλώς μια εν πολλοίς άγνωστη πτυχή της πολύπτυχης βυζαντινής ιστορίας, όσο το να τονιστή τούτο το συγκλονιστικά απλό: μπορεί η άνοδος και η ακμή της αυτοκρατορίας να οφείλονταν σε πλήθος παραγόντων -φυσικά και στο ναυτικό-, ωστόσο η βαθμιαία παρακμή, η πρώτη πτώση (1204) και κυρίως η δεύτερη, η γνωστή ως άλωση (1453), οφείλεται αποκλειστικά στην παραμέληση και σχεδόν διάλυση του βυζαντινού ναυτικού.
Τέλος, αφού εξ αιτίας πολλαπλών γεγονότων, από γεωπολιτική και γεωστρατηγική άποψη, η Μεσόγειος ανακτά και πάλι την πρωτοκαθεδρία στον πλανήτη, η μελέτη του βιβλίου αυτού καθίσταται απολύτως αναγκαία για μία σφαιρικώτερη αντίληψη των πολιτικών προβλημάτων του παρόντος μέσω της γνώσης του παρελθόντος.
