Άνοιξη του 1792. Το πανίσχυρο οθωμανικό στράτευμα που πολιορκεί το ανυπόταχτο επί αιώνες Παλιόκαστρο δεν έχει για στόχο του την απλή υποταγή αυτής της μικρής ηπειρώτικης πολιτείας. Η Υψηλή Πύλη έχει δώσει άλλου είδους διαταγές: το Παλιόκαστρο πρέπει να γκρεμιστεί συθέμελο· όλοι του οι κάτοικοι να εξοντωθούν· να ανασκαφτεί και να ισοπεδωθεί το κοιμητήρι του· να εξαλειφθεί και το παραμικρό ίχνος που θα μπορούσε κάποτε ν' αποκαλύψει στους μεταγενέστερους Έλληνες την αλλοτινή ύπαρξη αυτής της πόλης και την ιστορία της. Μα τι λογής κίνδυνο αποτελεί το μικρό και άσημο Παλιόκαστρο για την τεράστια οθωμανική αυτοκρατορία; Γιατί οι Τούρκοι παίρνουν απόφαση να το εξαφανίσουν τόσο από τη γη, όσο κι από την Ιστορία; Γιατί θέλουν να σβήσουν ακόμα και τη θύμησή του από τη μνήμη των Ελλήνων;
Σήμερα, δυο αιώνες αργότερα, ο συγγραφέας-αφηγητής ξεκινάει μια συναρπαστική έρευνα, συμβουλεύεται αρχεία, μελετάει παλιά έγγραφα και πολύτιμα χειρόγραφα στη βιβλιοθήκη ενός μοναστηριού της περιοχής. Ανασταίνει το παρελθόν της αφανισμένης πόλης, δίνει σύγχρονες προεκτάσεις στη συγκλονιστική ιστορία του «Κάστρου της μνήμης» και τη συνδέει αριστουργηματικά με τις πιο σημαδιακές περιόδους της Ιστορίας μας, καθώς και με τα καίρια ερωτήματα που απασχολούν τη σημερινή Ελλάδα. Συνταιριάζοντας πρωτότυπα κι αριστοτεχνικά το ιστορικό γεγονός, το ντοκουμένο και τη μαρτυρία με την προφορική παράδοση, το παραμύθι και τη λαϊκή εποποιία, Το κάστρο της μνήμης -το πιο πολυδιάστατο μυθιστόρημα του Άρη Φακίνου- ανοίγει νέους δρόμους στη λογοτεχνία μας, δίνοντας παράλληλα εντυπωσιακή παγκοσμιότητα στους ποικιλόμορφους αγώνες των Ελλήνων για τη διαφύλαξη της συλλογικής τους μνήμης, της ταυτότητας και της γλώσσας τους.
Ο Άρης Φακίνος είναι από τους πλέον γνωστούς συγγραφείς μας σε παγκόσμιο επίπεδο. Τα έργα του έχουν μεταφραστεί σε Γαλλία, Ισπανία, Πορτογαλία, Γερμανία, Σουηδία, Νορβηγία, Σλοβακία, Ουγγαρία, Ηνωμένες Πολιτείες, Ισραήλ, Αργεντινή και Βραζιλία. Έχουν επίσης εισαχθεί σε προγράμματα πολλών ξένων σχολείων και πανεπιστημίων όπου διδάσκεται η νεοελληνική λογοτεχνία.
Ο συγγραφέας του "Κάστρου της μνήμης", των "Παιδιών του Οδυσσέα", του "Ανθρώπου που τάιζε τα περιστέρια", των "Τελευταίων βαρβάρων", της "Κλεμμένης ζωής" (Καστανιώτης), της "Ιστορίας της χαμένης γης", του "Πρόγονου" (Εστία), καθώς και των "Παράνομων" (Εξάντας, Καστανιώτη:) γεννήθηκε το 1935 στο Μαρούσι, σπούδασε και δίδαξε στο Γαλλικό Ινστιτούτο μέχρι το 1965, οπότε και εγκατέλειψε τη διδασκαλία για ν' αφιερωθεί στη λογοτεχνία και την πολιτική αρθρογραφία. Το 1967, με τη δικτατορία, διαφεύγει στη Γαλλία, όπου ζητάει πολιτικό άσυλο και δουλεύει στην ελληνική εκπομπή "Εδώ Παρίσι" της Γαλλικής Ραδιοφωνίας. Μέχρι την πτώση της χούντας ο Άρης Φακίνος αρνήθηκε να δημοσιεύσει έστω και μία αράδα στην Ελλάδα. Κατά το διάστημα της επταετίας, τα βιβλία του δημοσιεύονταν στη Γαλλία οπό τον μεγάλο εκδοτικό οίκο "Seuil". Στον χώρο της πανευρωπαϊκής κριτικής ο συγγραφέας αναγνωρίζεται σήμερα ως ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους Ευρωπαίους πεζογράφους. Για το "Κάστρο της μνήμης" (Καστανιώτης, 1993), που σημείωσε μεγάλη λογοτεχνική κι εκδοτική επιτυχία τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, η γνωστή γαλλική εφημερίδα "Le Monde" έγραψε: "Πρόκειται για ένα λογοτεχνικό μνημείο προς τιμή της Ελλάδας". Η "Cite" των Βρυξελλών υπογράμμισε "Ένας: πολύ μεγάλος Έλληνας συγγραφέας, ο πιο προικισμένος της γενιάς του. θυμίζει τους μεγάλους Ρώσους πεζογράφους". Ο Άρης Φακίνος πέθανε στο Παρίσι το 1998, σε ηλικία 62 ετών.
Μη Διαθέσιμο
