Ένας νεαρός συγγραφέας επιστρέφει στην Αργεντινή για να αποχαιρετήσει τον ετοιμοθάνατο πατέρα του. Στο σπίτι των γονιών του, βρίσκει έγγραφα, χάρτες, φωτογραφίες… και ανακαλύπτει την άγνωστη ιστορία της οικογένειάς του, καθώς και το εμμονικό ενδιαφέρον του πατέρα του σχετικά με την περίεργη εξαφάνιση ενός άνδρα.
Ξαφνικά, έρχεται αντιμέτωπος με τα φαντάσματα του σκοτεινού πολιτικού παρελθόντος της Αργεντινής και με τις αναμνήσεις της οικογένειάς του από την αντίσταση ενάντια στο καταπιεστικό στρατιωτικό καθεστώς.
Τα θραύσματα της έρευνας του αφηγητή δεν αποκαλύπτουν μόνο ένα μέρος της ζωής του πατέρα του −την οποία είχε προσπαθήσει να ξεχάσει−, αλλά και την κληρονομιά μιας ολόκληρης γενιάς, γεμάτη από βαρβαρότητες και παρανομία.
Ένα τολμηρό, βαθιά συγκινητικό μυθιστόρημα για τα μυστικά του παρελθόντος, τον ρόλο της διαφθοράς και της συλλογικής ευθύνης· συγχρόνως, μια παγκόσμια ιστορία για όλους όσοι επέζησαν ή έχασαν τη ζωή τους υπερασπιζόμενοι μια ιδέα.
Ο Patricio Pron (Πατρίσιο Προν) γεννήθηκε στο Ροσάριο της Αργεντινής το 1975. Αποφοίτησε από το Τμήμα Κοινωνικής Επικοινωνίας του Εθνικού Πανεπιστημίου του Ροσάριο. Εργάζεται ως κριτικός λογοτεχνίας και συγγραφέας. Το έργο του έχει μεταφραστεί σε περισσότερες από οκτώ γλώσσες, μεταξύ αυτών στα αγγλικά, γερμανικά, γαλλικά και ιταλικά.
Διηγήματά του έχουν δημοσιευτεί σε περιοδικά όπως το Paris Review και το Michigan Quaterly Review. To 2010 επιλέχθηκε από το αγγλικό περιοδικό Granta ως ένας από τους είκοσι δύο καλύτερους νέους ισπανόφωνους συγγραφείς.
Για το διήγημά του "Es el realismo" διακρίθηκε το 2004 με το Βραβείο Juan Rulfo και για το σύνολο του έργου του τιμήθηκε με το Βραβείο Calamo Extraordinario το 2016. Το 2019 απέσπασε το Βραβείο Alfaguara καλύτερου μυθιστορήματος για το βιβλίο του "Αύριο θα μας λένε αλλιώς" (Ίκαρος, 2020).
Είναι δόκτωρ Ρομανικής Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο του Γκέτινγκεν στη Γερμανία. Ζει στη Μαδρίτη.
