1881... Άνοιξη... Η Χίος βυθισμένη στη γλυκιά μακάρια γαλήνη της, ταράζεται συθέμελα -ισοπεδώνεται- από τον καταστροφικό φονικό σεισμό. Τούτος ο ανείπωτος "χαλασμός", έτσι έμεινε στην ιστορία, εκτός από ερείπια, κονιορτό και θάνατο, στιγμάτισε ανεξίτηλα το ριζικό των ηρώων μας, την οικογένεια του Ηλία και της Φραγκώς.
Όλα είναι εδώ: Αγωνία, ελπίδα, απαντοχή, καρτερία, αυταπάτη, ζήλια, φθόνος, μίσος, αγάπη, έρωτας, απόγνωση, γέννηση, θάνατος.
Όλα είναι εδώ: Όλα όσα υφαίνουν το θαύμα μα και την τραγωδία της ύπαρξης...
Η Ειρήνη Νικολάκη-Καλαμάρη γεννήθηκε στη Χίο όπου εξακολουθεί να ζει μέχρι σήμερα με την οικογένειά της. Αποφοίτησε από το εξατάξιο γυμνάσιο κι εργάστηκε ως εκφωνήτρια σε ραδιοφωνικό σταθμό. Με τη λογοτεχνία ασχολείται εδώ και μερικά χρόνια. Το πρώτο της μυθιστόρημα κυκλοφόρησε το 2003 με τίτλο "Μαθαίνοντας το σ’ αγαπώ αργά" (εκδ. Κονιδάρη). Ακολούθησαν: Η ποιητική της συλλογή "Ιριδισμοί" (εκδ. Άλφα πι, 2004), το μυθιστόρημα "Με χρώμα και αλμύρα" (εκδ. Ωκεανίδα, 2005), η δεύτερη ποιητική της συλλογή "Άνθη Λυκίσκου" (εκδ. Άλφα πι, 2007) και τα μυθιστορήματα "Το σπίτι στον κάτω Αιγιαλό" (εκδ. Διόπτρα, 2009) και "Ο τελευταίος εραστής" (Διόπτρα, 2012).
