Η αποτρόπαια αναλαμπή αναμενομένων πιθανοτήτων που ελευθερώνει ευθυμία μετά ανατριχίλας. Ένα τελείως μη καθωσπρέπει βιβλίο, σκληρό και παράλογο, με πολύ μαύρο χιούμορ. Ο Ogdred Weary, ο δημιουργός περισσοτέρων των ενενήντα μικρών βιβλίων, είναι καλύτερα γνωστός ως Edward Gorey. Λίγο πολύ παντού στον κόσμο, διάφοροι παθιασμένοι και ζηλιάρηδες βιβλιοφάγοι διαπληκτίζονται για κάποια βιβλιαράκια που έβγαιναν, σε άτακτα χρονικά διαστήματα, από μια παράξενη κατοικία στο Κέηπ Κόντ, όχι πολύ μακριά από τη Νέα Υόρκη. Το φαινόμενο ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του '50 και συνεχίστηκε διακριτικά για πενήντα περίπου χρόνια. Κυκλοφορούν ψίθυροι ότι αυτά τα αλλόκοτα βιβλία, δημοσιευμένα από παντελώς άγνωστους εκδότες, ήταν δημιούργημα ενός εκκεντρικού ψαρομάλλη γενειοφόρου, με γούνινο παλτό και αθλητικά παπούτσια. Το όνομά του ήταν Έντουαρντ Γκόρεϋ (αλλά υπάρχει και ένας Ogdred Weary και ένας Dogear Wryde).
Ο Έντουαρντ Τζον Γκόρι (22 Φεβρουαρίου, 1925 - 15 Απριλίου, 2000) ήταν ένας Αμερικανός συγγραφέας και καλλιτέχνης γνωστός για τα μακάβρια, εικονογραφημένα βιβλία του. Ο Edward St. John Gorey γεννήθηκε στο Σικάγο. Οι γονείς του, Helen Dunham Garvey και Edward Lee Gorey, χώρισαν το 1936, όταν εκείνος ήταν 11 χρονών και αργότερα ξαναπαντρεύτηκαν το 1952 όταν ήταν 27. Μια από τις μητριές του ήταν η Corinna Mura (1909-65), μια τραγουδίστρια καμπαρέ, που είχε ένα ρόλο στην κλασσική ταινία Casablanca υποδυόμενη την γυναίκα που παίζει κιθάρα καθώς τραγουδά το "La Marseillaise" στο Rick's Cafe Americain. Ο πατέρας του εργαζόταν για ελάχιστο χρονικό διάστημα ως δημοσιογράφος. Η στοργική προγιαγιά του Gorey, η Helen St. John Garvey, ήταν μια δημοφιλής συγγραφέας και καλλιτέχνις του 19ου αιώνα, από την οποία ισχυρίζεται πως έχει κληρονομήσει το ταλέντο του. Ο Gorey φοίτησε σε διάφορα τοπικά σχολεία και έπειτα στο Francis W. Parker School. Το διάστημα 1944 εώς 1946 υπηρέτησε στον Αμερικανικό στρατό στο Dugway Proving Ground στη Γιούτα (Utah), και αργότερα πήγε στο Πανεπιστήμιο του Harvard από το 1946 μέχρι το 1950, όπου και σπούδασε Γαλλικά και συγκατοικούσε με τον ποιητή Frank O' Hara. Αν και συχνά δήλωνε πως η εκπαίδευσή του στην τέχνη ήταν "αμελητέα", ο Gorey σπούδασε τέχνες για ένα εξάμηνο στο Ινστιτούτο Τεχνών του Σικάγο School of the Art Institute of Chicago το 1943. Από το 1953 μέχρι το 1960, ζούσε στη Νέα Υόρκη και δούλευε στο τμήμα τεχνών της εκδοτικής Doubleday Anchor, εικονογραφώντας εξώφυλλα βιβλίων και σε κάποιες περιπτώσεις προσθέτοντας εικονογραφήσεις και στο κείμενο. Δούλεψε πάνω σε ποικίλα βιβλία όπως το "Dracula" του Bram Stoker, το "The War of the Worlds" του H. G. Wells, και το "Old Possum's Book of Practical Cats" του T. S. Eliot. Στα χρόνια που ακολούθησαν δημιούργησε εξώφυλλα και εικονογραφήσεις για πολλά παιδικά βιβλία από τον John Bellairs, όπως επίσης και βιβλία που ξεκίνησε ο Bellairs και συνέχισε ο Brad Strickland μετά το θάνατο του Bellairs. Η πρώτη του ανεξάρτητη δουλειά, το "The Unstrung Harp", εκδόθηκε το 1953. Επίσης εξέδωσε βιβλία χρησιμοποιώντας ψευδώνυμα τα οποία ήταν αναγραμματισμοί του ονόματός του, όπως Ogdred Weary, Dogear Wryde, Ms. Regera Dowdy, και δεκάδες άλλα. Στα βιβλία του υπέγραφε επίσης με τα ονόματα Eduard Blutig ("Edward Gory") και O. Mude (Γερμανικά για το O. Weary), ένα γερμανικό λογοπαίγνιο του ονόματός του. Τα μετέπειτα χρόνια, ζούσε όλο το χρόνο στο Yarmouth Port, στη Μασαχουσέτη, στο Cape Cod, όπου έγραψε και σκηνοθέτησε πολυάριθμες απογευματινές παραστάσεις, συχνά περιλαμβάνοντας τις δικές του μαριονέτες από papier-mache, σε μια ομάδα γνωστή ως "La Theatricule Stoique". Ο Gorey ήταν φημισμένος για την αγάπη που έτρεφε για το μπαλέτο (για πολλά χρόνια, παρακολουθούσε φανατικά κάθε παράσταση του Μπαλέτου της Νέας Υόρκης New York City Ballet), τα γούνινα παλτά, τα παπούτσια για τένις, και τις γάτες, από τις οποίες είχε ένα μεγάλο αριθμό. Αν και τα βιβλία του Gorey ήταν δημοφιλή με τα παιδιά, ο ίδιος δε συναναστρεφόταν πολύ μαζί τους και δεν ένοιωθε ιδιαίτερη στοργή γι' αυτά. Ο Gorey δεν παντρεύτηκε ποτέ. Από το 1996 μέχρι το θάνατό του τον Απρίλιο του 2000, ο συνήθως ερημίτης καλλιτέχνης ήταν το θέμα ενός ντοκιμαντέρ σε στυλ ταινίας σινεμά, σε απευθείας μετάδοση, σκηνοθετημένο από τον Κρίστοφερ Σόφερτ. Το ντοκιμαντέρ δεν προβλήθηκε μέχρι το 2010.
