Δύο πολύ διαφορετικές γυναίκες: Η Αουρέλια, πανεπιστημιακή δασκάλα στη Μαδρίτη, προσλαμβάνει την Αδελίτα, μικροκαμωμένη, πολυλογού και καπάτσα, για να φροντίζει τον κατάκοιτο πατέρα της στο εξοχικό του σπίτι. Όταν εκείνος πεθαίνει, την κρατάει ως επιστάτρια, ενόσω η ίδια απουσιάζει στον δικό της κόσμο, στην πόλη. Τις λίγες μέρες το χρόνο που περνάει στο κτήμα παρακολουθεί αμήχανη όσο και συνεπαρμένη τις κινήσεις και τις κουβέντες της Αδελίτα, που μοιάζει να είναι ο κατάλληλος άνθρωπος γι' αυτή τη θέση. Ώσπου η εξαφάνιση ενός πολύτιμου δαχτυλιδιού και μια σειρά ανεξήγητα τηλεφωνήματα κάνουν την Αουρέλια να υποψιαστεί ότι κάτι παράξενο συμβαίνει στο σπίτι της. Στην υποβλητική, ανησυχητική ηρεμία της εξοχής, θα βαλθεί να διερευνήσει την αινιγματική ζωή της άλλης γυναίκας, για ν' ανακαλύψει έκπληκτη ποια είναι η δική της -πόσο της έχει λείψει το θάρρος ν' αφουγκραστεί τους ανομολόγητους πόθους της.
Με αυτό το μυθιστόρημα, που την καθιέρωσε στην πρώτη γραμμή της σύγχρονης ισπανικής λογοτεχνίας, η Ρόσα Ρεγάς μας παρασέρνει σε μια ιλιγγιώδη πορεία στα άδυτα των συναισθημάτων, των φόβων και των παθών.
Η Rosa Regas γεννήθηκε το 1933 στη Βαρκελώνη, αλλά πέρασε τα παιδικά της χρόνια στη Γαλλία, όπου βρέθηκε εξόριστη η οικογένεια της μετά τον ισπανικό Εμφύλιο. Σπούδασε φιλοσοφία και εργάστηκε πολλά χρόνια στον εκδοτικό χώρο, αργότερα δε ως μεταφράστρια και επιμελήτρια για λογαριασμό του ΟΗΕ σε διάφορες χώρες. Συνεργάζεται τακτικά με τον ισπανόφωνο Τύπο και με την καταλανική τηλεόραση. Άρχισε να γράφει λογοτεχνία στα πενήντα οκτώ της χρόνια. Έργα της είναι οι συλλογές άρθρων "Canciones de amor y batalla" και "Mas canciones" το αυτοβιογραφικό χρονικό "Sangre de mi sangre", οι συλλογές διηγημάτων "Pobre Corazon" και "Desde el mar", και τα μυθιστορήματα "Memoria de Almator", "Azul" (βραβείο Nadal 1994), "Luna Lunera" (βραβείο της πόλης της Βαρκελώνης 1999), "La cancion de Dorotea" (βραβείο Planeta 2001 - η εγκυρότερη διάκριση στα ισπανικά γράμματα). Σήμερα η Ρεγάς διευθύνει την Εθνική Βιβλιοθήκη της Ισπανίας.
