Η συμπλήρωση, το 1992, δέκα χρόνων από τον θάνατο του πατέρα μου Γεωργίου Θ. Ζώρα (1908-1982) με ώθησε στην απόφαση να αφιερώσω στη μνήμη του έναν τόμο με εργασίες που συνέθεσα μέσα στη δεκαετία αυτή και που τα θέματά τους ξεκινούν από την ιδιαίτερα προσφιλή σ' εκείνον μεταβυζαντινή περίοδο και φθάνουν ως τη νεώτερη εποχή. Η εδώ αναδημοσίευση των εργασιών -με τις αναγκαίες προσθήκες και τις απαραίτητες βελτιώσεις- γίνεται σύμφωνα με τη χρονική κυρίως σχέση των προσώπων και των θεμάτων που αυτές εξετάζουν, και όχι με τη χρονολογική σειρά της πρώτης εμφανίσεώς τους στα περιοδικά όπου πρωτοδημοσιεύτηκαν.
Τα θέματα των εργασιών του βιβλίου τις περισσότερες φορές αναφέρονται σε δημώδεις μεταφράσεις ή παραφράσεις παλαιοτέρων κειμένων, καθώς και σε μικρά στιχουργήματα ή σε ημερολογιακές εγγραφές και επιστολές διαφόρων γνωστών προσώπων που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση των Γραμμάτων μας. Σ' αυτές τις περιπτώσεις, η προσοχή και οι επιδιώξεις του γράφοντος περιορίζονται στην έκδοση των άγνωστων ή λησμονημένων κειμένων, στον σχολιασμό της μορφής τους και στην ένταξή τους στο ιστορικό πλαίσιο της εποχής. Άλλωστε, τις περισσότερες φορές τα κείμενα αυτά από τη φύση τους δεν προσφέρονται για αισθητικές παρατηρήσεις, αλλά για γλωσσική ανάλυση, γραμματολογική παρουσίαση και τοποθέτηση.
Στον παρόντα τόμο συμπεριέλαβα και τρεις ομιλίες μου: η πρώτη εκφωνήθηκε στην Αθήνα κατά τον εορτασμό της 125ης επετείου από την ίδρυση του Φιλολογικού Συλλόγου Παρνασσός (14 Δεκεμβρίου 1990), ενώ οι δύο άλλες στη Ρώμη, η μία σε διεθνές συνέδριο που διοργάνωσε ο Δήμος της Αιωνίας Πόλεως για τα σύγχρονα λογοτεχνικά περιοδικά (24 Οκτωβρίου 1992) και η άλλη στην Accademia Letteraria Italiana Arcadia (23 Φεβρουαρίου 1993). Η τελευταία ομιλία, δημοσιευόμενη για πρώτη φορά εδώ, αναφέρεται σε ποιητικό κείμενο του Λέοντα Αλλατίου (1586-1669) αφιερωμένο στη Βασίλισσα Χριστίνα της Σουηδίας (1626-1689), προς τιμήν της οποίας ιδρύθηκε το 1690 -μετά τον θάνατό της- από τον κύκλο των λογίων φίλων της η Arcadia. [...]
(από το προλογικό σημείωμα του συγγραφέα)
Ο Γεράσιμος Γ. Ζώρας γεννήθηκε στην Αθήνα (1959), όπου και σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή, λαμβάνοντας πτυχίο Φιλολογίας (1981) και διδακτορικό δίπλωμα (1991). Επίσης έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο της Ρώμης (1981-1983) και αργότερα διενήργησε μεταδιδακτορική έρευνα σε βιβλιοθήκες της Αιώνιας Πόλης (1992). Είναι καθηγητής στη φιλοσοφική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου διδάσκει ιταλική και συγκριτική λογοτεχνία, από το 1995. Πολλές επιστημονικές εταιρίες τον έχουνε εκλέξει μέλος τους, όπως ο Φιλολογικός Σύλλογος Παρνασσός, η Αρχαιολογική Εταιρία, η Εθνική Εταιρία των Ελλήνων Λογοτεχνών, η Φιλεκπαιδευτική Εταιρία, ο Μουσικός και Δραματικός Σύλλογος Ωδείων Αθηνών, το P.E.N. Club, η Societe Europeenne de Culture της Βενετίας, η Accademia Letteraria Arcadia της Ρώμης. Είναι μέλος της Διοικούσας Επιτροπής του Ιδρύματος Κωστής Παλαμάς, ενώ μετέχει της επιτροπής Κρατικών Βραβείων του Υπουργείου Πολιτισμού. Είναι μέλος συντακτικών επιτροπών επιστημονικών περιοδικών που εκδίδονται στην Ελλάδα και την Ιταλία (Παρνασσός, Επιστημονική Επετηρίς της Φιλοσοφικής Σχολής, Lenguistica e Letteratura, Sincronie, Studi danteschi). Έχουν δημοσιευθεί περισσότερα από εκατό άρθρα του σε έγκριτα περιοδικά, ενώ έχουν κυκλοφορήσει δέκα βιβλία του από ελληνικούς και ιταλικούς εκδοτικούς οίκους. Το 2002, ο πρόεδρος της Ιταλικής Δημοκρατίας Carlo Azeglio Ciampi του απένειμε το παράσημο του Cavaliere του Τάγματος Ευποιίας της Ιταλικής Δημοκρατίας. Το 2009, εκλέχτηκε πρόεδρος του Συλλόγου του Διδακτικού Προσωπικού της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.
