Μία βιογραφία. Μία διεισδυτική ματιά στη ζωή στο έργο και τα πάθη του μεγάλου Αμαρτωλού, ο οποίος με το έργο του σημάδεψε όχι μόνο τη λογοτεχνία της ιδιαίτερης πατρίδας του, μα και του κόσμου ολάκερου.
Το σώμα των χρόνων της ζωής του μεγάλου συγγραφέα ξετυλίγεται μέσα από τις σελίδες της αφήγησης του Λεονίντ Γρόσσμαν, του ανθρώπου που γνώρισε από κοντά όλους όσους ήταν στο περιβάλλον του Φ. Μ. Ντοστογιέφσκι.
Από τη μία σελίδα στην άλλη, ο συγγραφέας, και μαζί με αυτόν ο αναγνώστης, ακολουθεί τη διαδρομή του ανθρώπου που συνομίλησε με τον Μεγάλο Ιεροεξεταστή, που συναναστράφηκε με το Θείο Βρέφος, που έπαιξε στη ρουλέτα εξαντλώντας το καταραμένο απόθεμα ζωής, που βυθίστηκε σε πάθη ανθρώπινα και που με χειρουργική ακρίβεια κατέγραψε την υποβόσκουσα εκρηκτικότητα της ανθρώπινης ψυχής, εκεί στο σπίτι των πεθαμένων.
Μία βιογραφία, μια πορεία μέσα στην ιλιγγιώδη σιωπή και τις εκκωφανιτκές κραυγές του Ντοστογιέφσκι, του ανθρώπου που με το έργο του άλλαξε για πάντα το ρου της λογοτεχνίας.
Ο Λεονίντ Πετρόβιτς Γκρόσσμαν (1888-1965) ήταν ένας από τους κορυφαίους Ρώσους κριτικούς και ιστορικούς της ρωσικής λογοτεχνίας. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο της Οδησσού, όπου και ολοκλήρωσε τις σπουδές του το 1911. Η λογοτεχνική του όμως δραστηριότητα άρχισε πολύ νωρίτερα αφού τα πρώτα του έργα δημοσιεύτηκαν ήδη το 1903. Ακολούθησε ακαδημαϊκή σταδιοδρομία και έγινε καθηγητής του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου της Μόσχας "Β. Π . Ποτιόμκιν". Μεγάλο μέρος του δημιουργικού του έργου είναι αφιερωμένο στον Φ. Μ. Ντοστογιέφσκι, καθώς και άλλων μεγάλων Ρώσων ποιητών και συγγραφέων του 19ου αιώνα. Έχει συγγράψει πλήθος έργων που αφορούν ζητήματα της αισθητικής, των σχέσεων που είχαν οι Ρώσοι λογοτέχνες με την κοινωνική σκέψη της εποχής τους και τη δυτικοευρωπαϊκή λογοτεχνία, τη δραματουργία και το θέατρο. Μερικά από τα έργα του είναι: "Οι σημειώσεις του Ντι Αρσιάκ" (1930), "Ρουλέτενμπουργκ" (1932), "Ο βελούδινος δικτάτορας" (1933), "Η ζωή και τα έργα του Φ. Μ. Ντοστογιέφσι" (1935), "Ο Μπαλζάκ στην Ρωσία" (1937), "Η. Σ. Λεσκόφ" (1945). "Πούσκιν" (1960), "Ντοστογιέφσκι" (1965).
Το έργο του "Φ. Μ. Ντοστογιέφσκι, Βιογραφία", άρχισε να το γράφει στα μέσα της δεκαετίας του 1920 αλλά κατόρθωσε να το εκδώσει μόλις το 1964, ένα χρόνο πριν από το θάνατό του, στη σειρά βιογραφιών "Η ζωή των θαυμαστών ανθρώπων" που είχε ιδρύσει ο Μαξίμ Γκόρκι στα μέσα της δεκαετίας του 1930.
