Τοποθετημένο στη Γλασκώβη και τα περίχωρά της, στην Αλεξάνδρεια και στο Παρίσι της δεκαετίας του 1880, το βιβλίο περιγράφει τις ερωτικές ζωές δύο γιατρών και μιας γυναίκας που ένας από τους δύο έχει δημιουργήσει. Περιέχει μερικούς ανίερους γάμους, αλλά σχεδόν καμία διαστροφή. Τίποτα σ' αυτές τις σελίδες δεν θα μπορούσε να εκπλήξει τη Μαίρη Σέλεϋ, τον Λιούις Κάρολ ή τον Άρθρουρ Κόναν Ντόυλ, όπως και τίποτα δεν θα μπορούσε να κάνει ένα αθώο παιδί να κοκκινίσει.
Ο Άλισντερ Γκρέυ γεννήθηκε τον Δεκέμβριο του 1934 στη Γλασκώβη, όπου και σπούδασε καλές τέχνες. Σκηνογράφος, ζωγράφος και θεατρικός συγγραφέας, εκτός από πεζογράφος και ποιητής, ο Γκρέυ θεωρείται κορυφαία φωνή των σκωτικών γραμμάτων, το έργο του όμως υπερβαίνει τα εθνικά σύνορα. Πειραματιστής της μορφής και του ύφους, αναμειγνύει τα αφηγηματικά είδη, στήνει ευρηματικές πλοκές, διαποτίζει τις ιστορίες του με ένα άγριο χιούμορ. Διασκεδαστικός, αλλά ταυτόχρονα πολιτικός και κοινωνικός συγγραφέας, ο Γκρέυ υπηρετεί έναν ιδιότυπο ρεαλισμό, που σύμφωνα με την κριτική τον καθιστά έναν από τους σημαντικότερους αγγλόφωνους συγγραφείς. Πρώτο του μυθιστόρημα ήταν το "Λάναρκ: Μια ζωή σε τέσσερα βιβλία" (1981), ενώ ακολούθησαν αρκετές συλλογές διηγημάτων, το αυτοβιογραφικό "Saltire Self-Portrait 4" (1988) η ποιητική συλλογή "Old negatives" (1989), τα μυθιστορήματα "Mc Grotty and Ludmilla" (1989), "Poor things" (Χαμένα κορμιά, 1992), "A history maker" (1994), "Mavis belfrage" (1996), και η παράδοξη "σύντομη ιστορία λογοτεχνικού στοχασμού από μεγάλους συγγραφείς τεσσάρων εθνών, μεταξύ 7ου και 20ού αιώνα", μια εντελώς προσωπική ανθολόγηση του συγγραφέα, που τιτλοφορείται "The book of prefaces" (2000). Όλα του τα βιβλία είναι εικονογραφημένα και επιμελημένα από τον ίδιο. Το έργο του "Χαμένα κορμιά" έχει τιμηθεί το 1992 με το εγκυρότατο βραβείο Whitbread, και με το βραβείο πεζογραφίας της εφημερίδας Guardian.
Μη Διαθέσιμο
