Χρήστος Τσιόλκας

Το βιβλίο Χρήστος Τσιόλκας: Η Άγνωστη Ιστορία - Η Ζωή και το Έργο του είναι η πρώτη εμπεριστατωμένη εξέταση της ζωής και του έργου ενός από τους πιο δημοφιλείς και πολυσυζητημένους Ελληνοαυστραλούς μυθιστοριογράφους. Από τα πρώτα του χρόνια ως βιοπαλαιστής συγγραφέας, έως τη σημερινή παγκόσμια καταξίωσή του, η ακαταμάχητη άγνωστη ιστορία του Τσιόλκα έρχεται, επιτέλους, στο φως. Για πρώτη φορά ο επίμαχος και πολυσυζητημένος Ελληνοαυστραλός συγγραφέας μιλάει ειλικρινά και εκ βαθέων για όλα: την πολυτάραχη ζωή του (τα παιδικά χρόνια, την εφηβεία και την ενήλικη ζωή του) καθώς και για πολυαγαπημένα και σημαντικά γι' αυτόν ζητήματα (τη λογοτεχνία και κριτική, την ταυτότητα, την κατάσταση που βρίσκεται η ανθρωπότητα - την παρακμή, τον υλισμό, την πνευματικότητα, την ηθική, το ρατσισμό, την απελευθέρωση των ζώων, τους διανοούμενους και τα μίντια - τη θρησκεία και το θάνατο). Επίσης αποκαλύπτει άγνωστες λεπτομέρειες/μυστικά και δίνει πολύτιμες πληροφορίες για τα τέσσερα δημοσιευμένα κι επίμαχα μυθιστορήματά του τα οποία συζητά εκτενώς - από το πρώτο προκλητικό Loaded (Κατά μέτωπο) έως το τελευταίο του παγκόσμιο μπεστ σέλερ The Slap (Το Χαστούκι). Ένα απαραίτητο κι αναντικατάστατο ανάγνωσμα για τους πολυάριθμους θαυμαστές/αναγνώστες του οι οποίοι πάντα αναρωτιούνταν: "ποια είναι η πραγματική ιστορία πίσω από το "φαινόμενο Τσιόλκας";" "Ως παιδί καθόμουν με τις ώρες στον κήπο κι έπλαθα ιστορίες από διαφορετικά σύμπαντα και διαφορετικούς κόσμους και μερικές φορές και από διαφορετικούς πλανήτες. [...] Πήγαινα στη Β' Γυμνασίου, ήμουνα δηλαδή αρκετά μικρός, και τη θυμάμαι [μια σκύλα Σκωτσέζα καθηγήτρια] να κρατά ψηλά στο χέρι της ένα γραπτό μου και να λέει σε όλη την τάξη: "Αυτό το έγραψε ο Χρήστος Τσιόλκας. Είναι πρόστυχο!" Και το 'σκίσε...". "Θυμάμαι ένα νεαρό νιόπαντρο ζευγάρι Ελλήνων που έμεναν στο ίδιο σπίτι με τους γονείς μου, κι εγώ συνήθιζα να κάνω μπανιστήρι από την κλειδαρότρυπα για να δω τι ακριβώς κάνανε... Διότι η αίσθηση της φιληδονίας άρχισε από πολύ νωρίς - πριν καλά-καλά συνειδητοποιήσω τι ήταν στύση, πριν έχω ονειρώξεις...". "Ήξερα ότι δεν είχα πλέον πίστη, γι' αυτό κι έγινα άθεος. Τότε ήταν που άρχισα να διάγω μια σεξουαλική ζωή. Άρχισα να πηγαίνω στα πάρκα και στις δημόσιες τουαλέτες και να παίρνω ναρκωτικά, από την ηλικία των δεκαπέντε-δεκάξι. [...] Έζησα σ' ένα ιδιαίτερο είδος κόσμου που δεν είναι ένας καθημερινός κόσμος. [...] Το σημαντικότερο πράγμα για μένα στη ζωή είναι να προσπαθώ, καθημερινά, να γίνομαι καλύτερος συγγραφέας και καλύτερος άνθρωπος".