Ο θεός δεν πέφτει εξ ουρανού»: Kανένα άτομο δεν πιστεύει στον θεό όταν γεννιέται. Μόνο όταν αποκτήσει πρόσβαση στον κόσμο των λέξεων οι γονείς μπορούν να του συστήσουν τον θεό τους. Από κει και πέρα το θρησκευτικό αίσθημα θα συνδεθεί με την αναπαράσταση του θανάτου και θα ακολουθήσει το παιδί έως την ενήλικη ζωή του. Η διαδρομή αυτή θα καθορίστεί από νευρολογικούς, κοινωνικούς και ψυχολογικούς παράγοντες.
Στο βιβλίο «Η ψυχοθεραπεία του θεού», ο νευροψυχίατρος Boris Cyrulnik στηριζόμενος σε πολύχρονες μελέτες εξετάζει αυτή ακριβώς τη διασύνδεση της θρησκείας με τα μύχια της ύπαρξής μας. Συνθέτει έτσι μια από τις πληρέστερες μελέτες γύρω από το ευαίσθητο θέμα της θρησκευτικής πίστης, χωρίς να παραλείπει να θίξει με πάντα αντικειμενικό τρόπο κρίσιμα ζητήματα όπως ο θρησκευτικός φανατισμός και η έκσταση.
Ο Boris Cyrulnik (γεν. 1937) είναι γάλλος επιστήμονας της συμπεριφοράς, ψυχαναλυτής και νευροψυχίατρος. Γεννήθηκε στο Μπορντώ από γονείς εβραίους ρωσο-πολωνικής καταγωγής. Οι γονείς του εκτοπίστηκαν το 1942 και εξοντώθηκαν από τους Ναζί, ενώ ο ίδιος γλίτωσε τη σύλληψη την τελευταία στιγμή, το 1944, χάρη στη δασκάλα του που τον έκρυψε. Σπούδασε ιατρική, ενδιαφέρθηκε όμως νωρίς για τη βιολογία, επηρεασμένος από το έργο του εντομολόγου Henri Fabre. Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του τα ενδιαφέροντά του -και η φήμη του- συνέχισαν να διευρύνονται: ψυχολογία, νευρολογία, ψυχανάλυση, πολιτική. Έχει γράψει τα βιβλία: "Μemoire de singe et paroles d’homme", 1998, "Les vilains petits canards", 2001, "Un merveilleux malheur", 2002, "Le Murmure des fantomes", 2003, (ελλ. έκδοση: "Ο ευαίσθητος εαυτός", Λιβάνης, 2005), "Parler d’amour au bord du gouffre", 2004, "De chair et d'ame", 2006.
