Οφείλουμε όταν θέλουμε να είμαστε ακριβείς, για κάθε αγγειογραφία, άγαλμα ή λογοτέχνημα της κλασσικής Ελλάδας, να βλέπουμε πίσω του τους οπλισμένους και αρειμάνιους άνδρες, λάτρεις του μέτρου και της πολεμικής αρετής, που έκαναν κάτι τέτοιο δυνατό. Επίσης οφείλουμε να τους ενθυμούμεθα κάθε φορά που κάποιος αναφέρει κάτι για μια ελληνική αποικία στη Μαύρη Θάλασσα, στον Ατλαντικό, στη Μεσόγειο ή οπουδήποτε αλλού. Με λίγες εξαιρέσεις, ο ελληνικός αποικισμός έγινε βίαια και όπου επεβίωσε, επεβίωσε επίσης βίαια, στηριζόμενος στους σιδερένιους μύες, το οξύ μυαλό και τα χάλκινα (και μετά σιδερένια) όπλα των Ελλήνων εποίκων.
Ο Μανούσος Εμμανουήλ Καμπούρης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1971. Σπούδασε βιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έχει δίπλωμα αγγλικής και γαλλικής γλώσσας. Το 1993 κατετάγη για θητεία στις Ειδικές δυνάμεις του ΕΣ, απ' όπου απολύθηκε το 1995 με το βαθμό του Εφ. Ανθυπολοχαγού με ειδικότητα Φροντιστή Ειδικών Δυνάμεων. Κατά τη θητεία του κέρδισε το Πρώτο Βραβείο στον γραπτό διαγωνισμό της Διεύθυνσης Εκπαιδεύσεως/ΓΕΣ για την βελτίωση της εκπαίδευσης του Ελληνικού Στρατού. Το 2000 απέκτησε τον τίτλο του Διδάκτορος Ιατρικής από το Πανεπιστήμιο Αθηνών. Φανατικός αρχαιολάτρης, καταγόμενος από τη νήσο Μήλο, ασχολείται ιδίως με τον πόλεμο στην Αρχαία Ελλάδα έχοντας αρθρογραφήσει επί του θέματος εκτεταμένα σε περιοδικά. Το 1996 είχε την πρώτη συγγραφική του προσπάθεια με τη συλλογή διηγημάτων "Μαρίνα".
Μη Διαθέσιμο
