Επική ποίηση

Ο Αισχύλος έλεγε ότι οι τραγωδίες του είναι ψίχουλα από τα μεγάλα δείπνα του Ομήρου. Ο Σοφοκλής τόσο μιμήθηκε τον ποιητή, ώστε ονομάστηκε "φιλόμηρος". Από τα ομηρικά έπη εμπνεύστηκαν λίγο πολύ όλοι οι ποιητές της αρχαιότητας. Το ίδιο και οι καλλιτέχνες της γλυπτικής, της ζωγραφικής, της αγγειογραφίας, της μικροτεχνίας. Η πανελλήνια αναγνώριση του Ομήρου πρέπει να άρχισε από πολύ νωρίς, μόλις η Ιλιάδα και η Οδύσσεια άρχισαν να διαδίδονται. Στην αρχή τα απάγγελναν οι αοιδοί, αργότερα, με την ευρύτερη διάδοση της γραφής, κυκλοφόρησαν και ως γραπτά κείμενα. Από τον 6ο π.Χ. αιώνα ο Όμηρος γίνεται σχολικό βιβλίο, και από το κείμενό του μαθαίνουν τα ελληνόπουλα να διαβάζουν. Από τον ίδιο αιώνα ο Πεισιστρατίδης "Ίππαρχος" ορίζει να απαγγέλλουν στη γιορτή των Παναθηναίων, από την αρχή ως το τέλος την Ιλιάδα και την Οδύσσεια, ραψωδοί που θα διαδέχονται ο ένας τον άλλο. Από τον 7ο τουλάχιστο αιώνα η γλυπτική και πιο πολύ η αγγειογραφία εμπνέονται από Ομηρικά θέματα. Η μετα-ομηρική ποίηση κάθε είδους, κάτι περισσότερο, ολόκληρος ο πνευματικός ελληνικός κόσμος διαπλάθεται κάτω από την επίδραση του Ομήρου. Στη Ρώμη η πρώτη προσωπική ποιητική δημιουργία που κυκλοφόρησε ήταν η μετάφραση της Οδύσσειας του Ομήρου (305 π.Χ. αιώνας). Αργότερα μεταφράζεται η Ιλιάδα. Την εποχή του Αυγούστου (1ος αι. π.Χ.) ο Όμηρος διδάσκεται από το πρωτότυπο στα σχολεία της Ρώμης και η επίδρασή του είναι τεράστια στην πνευματική κίνηση της εποχής. Στην Αναγέννηση ο Όμηρος γίνεται γνωστός στην αρχή από λατινικές μεταφράσεις, καθώς όμως προχωρούν οι αιώνες, οι Ευρωπαίοι γνωρίζουν τον Όμηρο στο πρωτότυπο, και τα έπη του γονιμοποίησαν και γονιμοποιούν ως σήμερα τη Δυτική τέχνη και σκέψη. Ο Ησίοδος ήταν χρονολογικά ο δεύτερος μετά τον Όμηρο ποιητής. Ο ίδιος δίνει στα έργα του πληροφορίες για τη ζωή και την ποίησή του. Γεννήθηκε και έζησε τον 8ο αιώνα π.Χ. στην Άσκρα, κωμόπολη της περιοχής των Θεσπιών της Βοιωτίας. Εκεί είχε μεταναστεύσει ο πατέρας του από την αιολική Κύμη της Μ. Ασίας. Η οικογένειά τους ασχολιόταν με τη γεωργία. Μετά το θάνατο του πατέρα του και κατά τη διανομή της περιουσίας ήρθε σε έριδες με τον αδελφό του Πέρση, ο οποίος δωροδόκησε τους δικαστές και πέτυχε να κληρονομήσει το μεγαλύτερο μέρος της περιουσίας. Αυτή την επίμοχθη ζωή του εργαζόμενου αγρότη και τις αδικίες των αρχόντων περιέγραψε ο Ησίοδος στο έργο του "Έργα και Ημέραι"