Το 1943 ο εικοσιτετράχρονος Πρίμο Λέβι, που είχε μόλις αρχίσει την επαγγελματική ζωή του ως χημικός στο Τορίνο, συλλαμβάνεται και εκτοπίζεται στο Άουσβιτς. Από τους 650 Ιταλούς Εβραίους εκείνης της μεταφοράς θα επιζήσουν λιγότεροι από 25, μετά από έντεκα μήνες στο στρατόπεδο του θανάτου. Ο Λέβι θα ιστορήσει για λογαριασμό όλων την εμπειρία αυτή στο διάσημο σήμερα βιβλίο του "Εάν αυτό είναι ο άνθρωπος" (1947), που δυσκολεύτηκε όμως πολύ τότε να βρει εκδότη. Ο Λέβι κουβάλησε μέσα του τη θανάσιμη εμπειρία όλη του τη ζωή, μέχρι την αυτοκτονία του. Η οικογένεια, στον τάφο του, δίπλα στο όνομα και τη χρονολογία γέννησης και θανάτου, χάραξε το νούμερο που του είχαν γράψει οι ναζί στο μπράτσο: 174 517.
