Η Ρήνεια, το ακατοίκητο κυκλαδονήσι που γειτονεύει με τη Δήλο και τη Μύκονο, έπαιξε στα χρόνια του Πελοποννησιακού Πολέμου έναν ασυνήθιστα σπουδαίο ρόλο. Για να μείνει αλησμόνητη στον χρόνο η συναρπαστική ιστορία του νησιού, ο γερο-Γιακουμής φυτεύει έναν Αθάνατο τον οποίο, λόγω του παράξενου κύκλου της ζωής του, θεωρεί κατάλληλο για τον σκοπό αυτό. Το αγκαθωτό φυτό με τα γαλάζια φύλλα, αν και φοβάται στην αρχή πως δεν θα καταφέρει να γίνει σύμβολο αθανασίας, κατορθώνει τελικά να δώσει το πολύτιμο αντάλλαγμα που εκείνη του ζητάει, χάρη στη βοήθεια της κληματσίδας Αγράμπελης, που ριζώνει κοντά του και γίνονται με τον καιρό φίλοι καλοί. Η φιλία των δυο φυτών παραμένει ως σήμερα αλώβητη από τον χρόνο γιατί τρέφεται με μοίρασμα και στηρίζεται στην αγάπη. "Οι φίλοι είναι κεφάλαιο ζωής. Η προσφορά και η ανιδιοτέλεια κάνουν το άνθος της φιλίας θαυμαστό και πολύτιμο". Με διασκεδαστικές δραστηριότητες και πολλές προτάσεις για την ενίσχυση της φιλαναγνωσίας.
Η Γιολάντα Τσορώνη - Γεωργιάδη γεννήθηκε στην Καλαμάτα αλλά ζει μόνιμα στην Αθήνα με τον σύζυγο και τα δυο παιδιά της. Το 1984 αποφοίτησε από τη Νομική Σχολή Αθηνών, ενώ το 1987 πήρε το πτυχίο της Παιδαγωγικής Ακαδημίας. Για μερικά χρόνια εργάστηκε ως διοικητικός υπάλληλος του Δήμου Αθηναίων, ενώ έως τον Ιούνιο του 2006 υπηρέτησε ως δασκάλα σε δημόσια σχολεία. Από τον Οκτώβριο του 2006 μετεκπαιδεύεται στο Μαράσλειο Διδασκαλείο Αθηνών. Στη διάρκεια των ετών που εργάστηκε σε σχολεία έγραψε πολλά θεατρικά έργα για τις ανάγκες σχολικών παραστάσεων και εορτών. Δεδομένα της έρευνάς της για το πώς προήλθαν έξι από τις πιο συνηθισμένες καθημερινές μας εκφράσεις μεταφέρθηκαν στη σκηνή ως θεατρικά έργα τα οποία παρουσίασαν μαθητές στα πλαίσια πολιτιστικής εκδήλωσης (Π. Πεντέλη, Ιούνιος 2003). Τα κείμενα της θεατρικής αυτής παράστασης ταξίδεψαν ως τα σχολεία της ομογένειας των ΗΠΑ για αντίστοιχες εορταστικές εκδηλώσεις. Έχει εκπονήσει πολλά καινοτόμα προγράμματα, το σημαντικότερο από τα οποία οδήγησε στη δημιουργία του Μουσείου Μαθητικής Ζωής, του οποίου είναι ιδρυτικό μέλος. Από τον Ιανουάριο του 2011, οπότε και εγκρίθηκε από το ΥΠ.Δ.Β.Μ.Θ. η επισκεψιμότητα του Μουσείου, μεταδίδει, παράλληλα με τα διδακτικά της καθήκοντα, την αγάπη της για το παλιό σχολειό, πραγματοποιώντας εκπαιδευτικές δραστηριότητες σε μαθητές σχολείων της Αττικής με θέμα τη σχολική ζωή στη μεταπολεμική Ελλάδα. Η συμμετοχή της σε Καινοτόμα Προγράμματα του Υπουργείου Παιδείας απέδωσε έως τώρα δύο παιδικά μυθιστορήματα και δύο περιβαλλοντικά προγράμματα. Από το φθινόπωρο του 2005 αποσπάσματα του "Γιατί το λέμε έτσι..." μεταδίδονται από το ραδιόφωνο της ΝΕΤ, ενώ σχετικά θέματα υπό τον ίδιο τίτλο παρατίθενται στο εκπαιδευτικό περιοδικό "Παράθυρο στην εκπαίδευση του παιδιού". Στο ίδιο περιοδικό παρατίθενται από την ίδια λαϊκά λατρευτικά έθιμα με τίτλο "Εορταστικό Καλαντάρι".
